Abdest müminin zinetidir.
Resulüllah (s.a.v.) Efendimiz abdestin, müminin zineti olduguna isaret ederek, *Müminin zineti, abdestin [ecrinin] yükseldigi yere kadar yükselir* (Buhari, Vudu, 3) buyurmuslardır. Abdest, Allah indinde mümin icin bir zinettir. Onunla süslenen mümin de nezd-i İlahide kıymetli bir makama yükselir.
Mümin icin abdest, adeta günahlardan, streslerden, bir yıgın günlük
aktivitelerin agırlıgından kurtulmaya bir vesiledir... Kuvvet, sıhhat, huzur ve sükunet dolu atmosferiyle müminleri rahatlatır, ferahlatır. Abdestin manasında; ibadete hazırlıgın yanında, Allaha kavusmaya hazırlık da vardır. O bakımdan mümin, sadece ibadet anında degil, her an abdestli bulunmaya gayret etmek ve kendisini, *abdest alacagım* demekten kurtarıp *abdest tazeleyecegim* demeye-diyebilmeye alıstırması lazımdır... Allaha her an kavusma ihtimaline binaen, suurlu bir insanın bunu itiyat haline getirmesi gerekir. Bu sayede mümine; Allahın sevdigi, razı oldugu bir hal üzere ona kavusma imkanı dogar.
Farzı, sünneti, mendubu bir arada isleme ve hepsinin sevabını kazanmaya vesile olan abdest, rivayetlerde *nur* olarak tavsif edilmekte; abdestte yıkanan uzuvların kıyamet gününde parlayacagı ve kisinin lehinde sahitlik yapacagı bildirilmektedir. Abdest bozulunca hemen abdest almak ve bozulmamıs olsa bile, abdest üzerine abdest almak, nur üstüne nur olur.
Abdestin ecrine nail olabilmek ve onun nur ikliminden istifade edebilmek icin, tam olarak yapmak ve onu süslemek icap eder. Cok acele anlarda veya abdest almanın zor, suyun soguk oldugu zamanlarda bile, güzelce, sartlarına riayet ederek abdest almaya ancak Allaha kullukta samimi olan, abdestin nuruna, ferahlıgına hakikatte ihtiyac hisseden kimseler tahammül edebilir. Rıza-i İlahiye ulasmak maksadıyla yapılıp yapılmadıgı böyle zamanlarda belli olur.
Abdest alırken dünyaya ait seyler konusmamak, kalbi ve dili dua ve zikirle mesgul etmek lazımdır. Hadis-i serifte buyuruldu ki, *Abdesti olmayanın namazı (sahih) olmaz. Abdest alırken Allahı zikretmeyenin de abdestinin (sevabı) yoktur.* (Ebu Davud, Tirmizi, et-Tac, 1/216) Suyu kullanırken israf etmek de abdestin ecrini giderir ve hasıl olacak sevaptan mahrum kalmaya sebep olur.
Binaenaleyh, temizlikte dahi israfa kacmamak gerekir, hayır ile hata bir arada olmamalıdır.