Kerbela Saati.. /İbrahim İnecik
Anlamsız Bakışlar arasında; kaybolmuşluğun Kerbelasını yaşıyorum..
Öte beri sayılan Bir sevdanın en acıyan ; en Deruni zerresinden geliyorum..
Bilmezsin.. Bilmezler.. Halımı..
Anlıyorum...
Varsın; Alem dursun gözlerinin ferinde..
Devriyeler volta atsın Ruhumun yalnızlığa açılan sokaklarında..
Ses etmem ..
Bilirsin....
En Irâk diyardan seslensen; hiç üşenmeden önüme çıkan dağları; yerle yeksan eder gelirim..
Üşenmişliğimi yakmıştım bir gece vakti..
Kent kar altında kalmışken..
Cadde'de ifritler dolaşıyordu..
Meydanın ortasında; Kasıla kasıla Pusu Kurmuşlardı da kalbime...
İçinde ''Sen''i sakladığım için.. el değdirmedim Kimseye ..
Ne varsa artık ;Ölümüne..!!! deyip..!!
Neyse..
Vakitlerden Ayazdı...
Şehri Ayrılık sarmış.. ruh'um ''Zulem'' içinde..
Her yerde ; seni aramıştım...
Sabahın Seyri belirsizdi... Ağaçlar yeni uyanmış.. Duvarlarda Yumruk izlerim..
Fatih Camii'nden çıkanlar Hızlı adımlarla geçiyordu önümden...
Göremediler.. Bilmediler .. halımı...
Haklıydılar..
Onlar Ölümlü.. Ben Ölümü Öldürmüş bir fakirdim..
Neyzenler vardı ..
Üflediler kamışa.. Güvercinler uçuştu..
Yusufçuk Kuşlarını ürküttüler...
Pencerene baktım sonra.. her zaman ki yerimdeydim..
Perde aralandı..
Gözlerini gördüm... Gözlerin beni gördü..
Kalbimden iki damla yaş düştü avuçlarıma..
Bedenim titredi...
Saat bilmem neydi... hatırlamıyorum...
Uzunca bir zaman önceydi..
Eski İbrahim Ölmeden Önceydi..
Sanırım benim için.. Kıyamet vaktiydi...
Baktım.. Baktın.. Baktık...
Aradaki Mesafelere rağmen.. Gördük Biz'i..
Ama..
Rah-ı Yâr'den Kopalı çok olmuş sanırım...
Bu baktığım Dilberin gözleri..
Dil-i Atâş'lara attı tüm zerremi..
Anlamsız Bakışların sardığı kentte Bir sabah...
Kaybolduğum ''Sen''ler içinde Kerbela'mı yaşadım..
Ab-ı hayattan bir damla beklerken..
Ellerine başka bir el değmiş..
Anladım...
Anladım .. Yâr...
anladım...
İbrahim İNECİK
www.medineweb.net