[Aysima]

Sevgili Peygamberim, kalbimde senin yerini, sana olan sevgimi anlatamam ama insan sevdiğini sevdiğine söyleyemezse bunun bir anlamı olur mu?

Sana olan sevgimi nasıl anlatayım.

Benim seni sevdiğimi bilmeni o kadar çok isterdim ki, beni tanımanı, beni de senin sevmeni benim varlığımı bilmeni.

Bir bilseydin sana olan sevgimi , bir bilseydim senin de beni sevdiğini.



Senin sevgini kazanabilmek için ne yapabilirim Ya Rasûlüllah.

Kendimi o kadar dünya işlerine kaptırmışım ki ben bile ne yaptığımın farkında değilim.

Sanki sonbaharda bir ağaçta kalmış son bir yaprak gibi kendimi yalnız hissediyorum.

Ve rüzgar beni almış koparmış uçuyorum bilmediğim yerlere. Rüzgarın eline esir olmuşçasına, dünyanın zevklerine esir olmuşçasına , rüzgarla uçuyorum. Sonra bir nur denizine düşüyorum.

O sensin Ya Rasulallah.

Seni buldum ya Ya Rasûlüllah rüzgar beni uçurmasın. O nur denizinde boğulayım.

Senin nurunla bende nurlanayım. Beni yanından hiç ayırma Ya Rasulallah, beni bırakma.

Beni rüzgara bir daha verme.

Ağacıma dahi geri dönmek istemiyorum.

Senin yanındayken bütün kötülüklerden uzak olurum.

Senin yanında olmak sana kavuşmak , seninde beni sevdiğini bilmek.

Başka ne isteyebilirim ki. Bütün insanlar senin sevginle yanarken, seninde beni sevdiğini bilmek.

Biliyorum ki senin bizi sevmen senin güzel ahlakına sahip olmak demektir.



Allah’ım bize peygamber efendimizin ahlakıyla yaşamak nasip et ki, peygamber efendimizin sevgisine layık olalım.

Bu dünyada sana hasret yaşıyoruz Ya Rasulallah.

Bu dünyada göremedik nur yüzünü, olamadık yanında, savaşamadık ta şehid bile olamadık senin yolunda.

Bu aciz ümmetini ne olur sev Ya Rasulallah.



Allah’ım ne olur affet bizi.

Peygamber efendimizin yüzü suyu hürmetine affet.

Bu aciz kullarını ne olur yolunda ayırma, ayırma ki sana kavuşalım.

Senin sevginden ver bize ver ki senin sevginle her şeyi unutup sadece senin için yaşayalım.

Günahımız binlerce , mağfiretine sığındık ,mağfiret et ne olur, ne olur affet ALLAHIM