[CaferTayar]

Uyan Artık Türkiye' m...

Dolaşırken deryada, ben mahzunum, sen mahzun
Şimdi kaldım nehrimde, çocuklar gibi yoksun


Ürperen kanadımla, artık mazim ağlıyor
Küllenen ateşimi, günahlarım dağlıyor


İçimdeki gazalar, yandıkça harlıyordu
Üstüme doğan güneş, bir başka parlıyordu


O zamanlar kopardık, Tanrı Dağları`ndan biz
Hiç yorgun düşmemiştik, kader ağlarından biz


Atam asırlar boyu, gazalarda yaşadı
Karanlığı terketti, ziyalarda yaşadı


Bir ziyaydı ki yanan, İslâm`ın ışığıydı
Fethe koşan atamın, değişmez mantığıydı


Bu kapıdan girmiştik, vatan denilen cana
Fatihalar yolladık, o yüce Alparslan`a


Malazgirt ovasında, nice canlar kükreşti
Can denen Anadolu, bu tarihte Türkleşti


Ey Anadolu`m, sensin! Koç yiğitler yatağı
Yükselmişti devletim, Söğüt, onun otağı


Devletimin temeli, tekbirlerle atıldı
Yarenlerle erenler, gazalara katıldı


Çıktığında kınından, aşkla yalınkılınçlar
Tükenmedi içinde, düşmanınaydı hınçlar


Fetihlerle bu zaman, bir bir öğütülürken
Seher vakti Bursa`ya, ulaşılmıştı hemen


Bursa, ey yeşil Bursa! Sen, İstanbul öncesi
Sen bil ki Osman Han`ın, içindeki gözdesi


Söğüt`teki ilk huzme, ışıdı Osman Bey`le
Devletimin güneşi, parladı Orhan Bey`le


Söğüt, Domaniç derken, ilk hedefti İnegöl
Kanunîyle olmuştu, Akdeniz, Türk`e bir göl


İşaret verdi Osman, en büyük hedef: Bursa!
" Ah! " demişti içinden, İstanbul benim olsa


Hedefini bulmadan rahmetlere karıştı
Orhan Bey zamanında, nilüferlerim açtı


Uyanırken talihim, rüyam yeşile döndü
İçimdeki elemim, Bursa fethiyle söndü


Murat Han ki devletin, üçüncü sultanıydı
Söğüt`teki halkanın, bir başka nişanıydı


Leventlerim vuruştu, Murat`la Kosova`da
Tanıdı beni âlem, dağ,bayır ve ovada


Tutuşunca Kosova, can verdi Murat Han`ım
Benim de onlar gibi, cennet olsun mekânım


Devletimin talihi, Yıldırım`a kalmıştı
Öyle gözü pekti ki, fetihlere dalmıştı


Milletimin kalbine, alevlerden düştü kor
Bu Ankara çok yaman, Timur`la savaşmak zor


İki cihangir devlet, Ankara`da buluştu
Bu amansız savaşta, yanık kalpler oluştu


Ankara, ey Ankara! Düşürdün beni dara
Uğramıştı devletim, kem gözlerle nazara


Yıldırım Han`dan sonra, Çelebi`ler taht kurdu
Bir dönem Osmanlı`nın, ışıklı bahtı durdu


Birliğe düzen veren, Çelebi Mehmet Han`dı
Şanı yüce milletim, zaferlerle uyandı


Yârâb! Vurunca mehter, savrulurdu naralar
Tarihe şan veriyor, zaferlerle gazalar


Çelebi`den sonra ki, gelmişti Sultan Murat
Edince içten dua, oluşmuştu bir murat


Öyle bir sultandı ki, Varna`da destan yazdı
O, Türk`ün talihine, çizilmez ferman yazdı


Göçtüğünde dünyadan, bir oğul bırakmıştı
Öyle bir oğuldu ki, çağ, çağlara akmıştı


Dersini aldığında manevî sultanlardan
Çok farklı düşünmüştü, geçmişteki hanlardan


O, peygamber müjdesi: Fatih Sultan Mehmet Han
İstanbul`da tarihi tarih yapan bu sultan


Karadan Marmara`ya, çektiriler çekildi
Fetih olana kadar, ne çileler çekildi


Çekilen çilelerde, sayısız gaza vardı
Onlar deryada bile, yüreklere sığardı


Fatih`imdi o benim, açtı bir bir seferler
Gazalarda ardından, koşuyordu neferler


Köhneleşmiş Bizans`tan, almıştık İstanbul`u
Şu an benim yüreğim, fetihlerimle dolu


Rabbine kavuşunca, Bayezit`ti gelen Han
Yavuz`du tarihime, altın sayfalar açan


Onlardı Ridaniye, Memlûk, Mısır, Çaldıran
Öyle bir Yavuz`du ki, düşmanı bile hayran


Muhteşem Süleyman ki, dayandı Viyana`ya
Devletim büyüğünce, yaslandı Avrupa`ya


Kader: " Yürüyün! " dedi, yürüyün arşa kadar
Volkanlaşan yüreğe, bu umman nasıl sığar?


Zamanlarım karardı, şu dünyamız küçüldü
Büzülünce fetihler, şevklerimiz çözüldü


Devletim üç kıtada, yaşarken dolu dolu
Son vatan parçası kaldı, ismiydi: Anadolu!


Bir zamanlar atam, yüzerlerken deryada
Şekillendi mefkûrem, şimdi başka hülyada


Önce Çanakkale`ydi, sonra İzmir`di durak
Mustafa Kemal`imdi, beni millet yapacak


Tarih sayfalarını, yüreğimde açmışım
Mısralarda onları, yüreklere saçmışım


Ey çaresiz milletim! Titre ve dön kendine
Türk`ün yürek gücünü, âleme anlat yine


Hani Emre`m Yunus`tu, hep dillerde gezerdi
Görüp gönlüyle bizi, ummanlarda sezerdi


Mevlânâ " Aşk! Aşk! " diye, kalbi dile gelmişti
Koklayınca cenneti, gönlü güle gelmişti


Ey neslim! An mazini, dönmeyesin şaşkına
Kendine gel ne olur, bu fetihler aşkına


Vatanın sevgisiyle dolu olan yürekler
Şimdi artık sizlerden, yeni kıvılcım bekler


Korlanan kıvılcımla, tutuşasın ey neslim!
Olmayasın namerde, sen kolaylıkla teslim


Şimdi aldan bu bayrak, senden bir rüzgâr bekler
Ümidi solan halkım, yeniden bahar bekler


Kalk tarihim ayağa, sayfandaki güllerle!
Talihin kör anında, UYAN ARTIK TÜRKİYE !