Görsünler – Muhsin Yazıcıoğlu
Görsünler
Yalnızlığınıza aldanmayın
Bu çileli yolda
Göz yaşlarınızı sevgi pınarı yapın
Akıtın göklerinize
Karşılık beklemeden sevin
Sevin birbirinizi
Ta ki ayrık otları kavrulsun
Yansın sevgi ateşinizde
Her gün biraz daha yeşersin
Kırılan dallarınız
Gönül gölgesinde
Durmadan dallarınızı koparsalar da
Siz çınar olun sarılan gövdelerinizle
Artık ulaşamasınlar
Yeni filizler verin yükseklerde
Gölge olsun pençe pençe yapraklarınız
Dipten sürecek yeni sürgünlere
Dökülsün kabuklarınız, bakmayın
Tırnaklayan hoyrat ellere
Özsuyunu akıtın siz kesilen dallarınızın
Karışıp yeni bir toprak yayılsın yere
Aşı yapın yeni sürgünlerden
Birbirinizin kesik gövdesine
Karışsın özünüz özünüze
Bir renk çeşnisi kaplasın
Ufukları güneşin aydınlığında
İlahi Nizam’ ın ormanını görsünler
Yarınları yansıtan dallarınızda
Köklerinizle öyle sarın ki arz kabuğunu
Bu ormanda
Bir tek ulu çınarı
Ülkü çınarını görsünler
Muhsin YAZICIOĞLU