Aşkı Tanırım Ben & Osman Yüksel 
Aşkı tanırım ben kahverengi gözlerinden
Bazen yaprak yaprak alev
Devşirilmeyi bekleyen gül gibidir
Bazan da ateşi sönmez kül gibidir
Aşkı tanırım ben mavi gözlerinden
Gökler derinliğince engin
Umudu ummanda parlayan ay gibidir
Gönlüm bu ummana açılan koy gibidir
Aşkı tanırım ben güvercin aklığında
Her kanat çırpışı, bir kalp atışım
Pervazımda öten bülbül gibidir
O içim de açan bir gül gibidir
Aşkı tanırım ben mercan yeşilliğinden
Aranmaz belki kalbe misafir gelir kendiliğinden
Mevlana’nın ‘kul oldum’ deyişindeki iksir gibidir
Refik-i ala’nın ‘habibim’ deyişindeki sır gibidir
Aşkı tadan kalbi tanırım temizliğinden
Yakmıştır içindeki tüm sevgilileri
İbrahim’in putlara haykırışı gibidir
Yusuf’una Yakup’un ağlayışı gibidir
Ey beni benden alan umut gözlü sevgilim
Sözlerinden, gözlerinden cennet taşıyor
Hasretin içimde yanan bir kor gibidir
İnayet etmezsen cennetine varmak zor gibidir