[tevhid_]

Ah Annem !..Ah!

Ah annem!...Ah!

Neden böyle yapıyosun ki bitürü anlayamadım...
Bir insanı kırabilmek bu kadar kolay olmamalı, bir de evladıysa, hele birde sonrada düzeltmeyeceğini bile bile...
Ah annem!...Ahh!
Yoksa beni sevmediğini, düşünmemi mi istiyosun?
Oysa sana karşı sevgi dolu bir yürek var burda, hemde senin büyüttüğün...
Ve sen onu yalnız, sen sevgiye muhtaç olduğunda ve hoş bulduğunda seviyosun..
Bu sevgi karşılık bekleyerek olursa, biz anaşamayız annem!
Bir anne çocuklarını severmiş her zaman; ama nedense ben bunun farkına varamadım..
Bazen özeniyorum başka başka annelere keşke benimkide böyle olsa diye..
Ama sonra hayır hayır diyorum; annem beni seviyor....
Ben bir türlü anlayamasam da..kendimi böyle avutuyorum..
Annemin galiba asabi ve sabırsız oluşudur onu biraz soğuk yapan...elinde değil
Ben annemi her zaman sevdim....Ben annemi her zaman sevdim.....
O beni kırdığında da, bunun farkına varıp üzülmese de, benim üzüldüğümü gör(me)se de..
Ben anlıyorum aslında; çünkü artık ben büyüdüm..
.ANNE...

Meçhul....