Hz. Huzeyfe İbnu’l-Yemân (radıyallâhu anh) anlatıyor: Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) yatağına girince şu duayı okurdu: (بِاسْمِكَ اللَّهُمَّ أحْيَا وَأمُوتُ) (Bismikallahümme ayhâ ve emûtü) “Allahım! Senin adınla hayat bulur, senin adınla ölürüm.” Sabah olunca da şu duayı okurdu: (اَلْحَمْدُ للَّهِ الَّذِى أحْيَانَا بَعْدَ مَا أمَاتَنَا وَإلَيْهِ النُّشُورُ) (Elhamdülillâhillezî ahyânâ bağde mâ emâtenâ ve ileyhi’n-nüşûr) "Bizi öldürdükten sonra tekrar hayat veren Allah’a hamdolsun! Zaten dönüşümüz de O’nadır.” 1) [Buhârî, Daavat 7, 8, 16, Tevhid 13; Tirmizî, Daavât 29, (3413); Ebû Dâvud, Edeb 177, (5049)]
1) Kütüb-i Sitte, Hazırlayan: İbrahim Canan, Akçağ Yayınları, C. 7, s. 52