Sen Ağlama...
Sen ağlama...
Elimde olsa derdini bir taş gibi bağrıma basarda giderdim,yalçın kayalıklarda asırlarca eriyen buzlar gibİ erirde,gönül bağına o derdi bir pınar gibi sunardım...
Sen ağlama...Yine de sen ağlama,ıslanmasın gözlerin..Senin gönlün şu yüksek dağların kayaları gibi yüzyıllarca kalsın yağmur-kar yağdığında yavaş yavaş eriyen sarp kayalar gibi olsun.Senin yüzün durulmuş denizler üstüne düşen ayın şavkı gibi daim dolunay kalsın..
Üzülme..,ben sana sayısızca aminler yazdım. Üzülme..,uğruna baş koyduğun RABBİM,başka birilerinin kalemiyle övdü seni...
Konukluğunun kıymeti bilinir...,üzülme...Hangi yağmur zamanını beklersin bilmem...?
Hangi çaresiz bekleyişin susgunluğudur bu sessizliğin,onu da bilmem..? Sen ağlama...
Nerde bir yağmur yüklü göz görsem içim burkulur,dayanamaz yüreyim ezilir,gözlerim dolar...
Sen ağlama...
Sen ağlarken seninle ağlayan gözler vardır...
Seni yazan kalemler anlatan sözler vardır...
ÜZÜLME...
BENİM DEĞERLİM...
SEN AĞLAMA...
"CENNET DOSTUM"....
Arşivden