[Erkam Taylan]

Günlerce süre gelen kıtlıktan sonra elimize gecen ilk parayla kendimize ekmek almıştık yunusla...soframızı kurduk bilirsiniz belki fakirin yiyeceği aslında kürdünde yiyeceğidir kuru ekmek,peynir ve kuru soğan,evet soframızda onlar vardı,bizler günler sonra sofra kurabilmenin sevincini yaşarken yunus ,sanki olmasada olur gibi mahsun bakışlarla ya bulamayanlar dedi!!!!

Derler Atalarım ekmeği dost dediğine bölüştür,ekmeği önüne bıraktım böldü ekmeği kendisine bir parça aldı geri kalan bütün parçayı benim önüme bıraktı,Şeytan Dostumun kendi nefsinden geçtiğini ve beni düşündüğünü söyletmemek için bana Sesleniyor du??Zaten yunus aç değildi...

O gece cok sevinçliydim karnımız tok sırtımız pek halde namazımı kılıp yatağımıza geçtik,hava da soğuktu,sobamız bulduğumuz yada Yunus un topaldıkları ile sadace sobayı ısıtabliyorduk,yorganın içine yumulmuştum hicbirşey görmüyordum ve o sekil mide tokluğuyla uyudum ,gece bir vakit uyandım basımı yorganın altından çıkarıp oturdum,öyle ağırlaşmıştım ki hani sanki karabasanlar üstümdeydi,Biraz daha gerildim Yunusu gördüm kıyama durmuştu soğukta ve ağlıyordu,Ağladığı kendi nefsi değildi benim nefsimdi....tekrar uzandım yatağıma bişi omamaıs gibi yunusa helal olsun diyordum bu soğukta üşenmeden kalkmış üstünü giymiş ,abdestini almış,namaza duruyordu,birden ağmalak sesleri kesildi,dedim artık uyuyacak ama içimde de gıcırtılar var nedenbu kadar yorgan agır oldu diye,dayanamadım yorganı atdım üstümden oturmaya tam irkildim ki !!!

Onu gördüm Yunus u kendi yorganınıda bana vermişti ,kendiside elbiseleriyle kabaniyla kıvranmış yanı basıma ....

Yunus dedim efendim dedi yorganın nerde yunus titrek ağlamaklı sesi ile Can dediğim yoldaşımda,kan dediğim kardeşimde ,Dost dediğim yanıbaşımdakine verdim....

sarıldık ve sabaha kadar Böyle dostum var diye Rabbime şükretdim....

Devam Edecek...