[Erkam Taylan]

(7) Eve Adımlarımız herzamankinden daha yavastı normalde hızlı adımlarla yol alırdık ama o gün İnsanlıgın diğer yaısını gördüğümüz gündü,O gün insanlıktan cıkmıs bedbaht yüzlerin ikiyüzlerinin oldugu gündü,Yolumuz uzundu Konusacak ne takatımı nede moralımız vardı,Yunus Abi kuranı kerimden yavas bir sesle ayetler okuyordu,dısında bişi yoktu ama içi kan aglıyordu,ka aglıyorduki gözünden agır damlalar düşüyordu,Bana döndü dedi ki!!! Allah ihbarcılara hidayet etsin...Ben tabi sadace bu cümleyle durulacak biri değildim yunus abiye sesimi yükselterek kim dedim abi kim yapar bunu içimde gerçi şüpelerim var Bana hayır sakın diyordu sakın zanda bulunma şeytana yol verme ,ne şeytani kim ne ister kuran dersinden cocuklardan bizden..Yunus abinin rahat davranması beni dahada sinirlendiriyordu,ama elden bişide gelmiyorduya...

Evin kapısına geldiğimizde kalbim atmaya basladı içeri girdik ev alt üst olmus hicbirşey yerinde değil senelerdir yememden kısıp aldıgım kitaplar yerlerde postallarla basılmıs vaziyetde bazılarıda yırtılmıs halde,Ya Rabbi sana havale ediyorum bu zalimleri...Hayatım boyunca unutmayacagım zalimlerden ilk yediğimiz zoka buydu çünkü..

Evi toparlayacak gücümüzde yoktu yunus abiyi uzatdım yataga sen dur ben toplarım ilk önce sobayı yaktım evi güzelce toparlıyordumki ögrenciler den kac kişi geldi kapıyı caldılar actıgımda siz nerelerdesiniz diyorladı neden haber vermediniz ücgündür geliyoz kimse yok,Bende Acilen misafirliğe gitmemiz gerektigini diyerek olayın bilinmesini istemiyordum..Korkamlarını istemedim...

Yunus Abi sorduklarında yatıyor yorgun diyordum aksam görüsürüz diyip selamlaştık,sobanın dibine gecip kendi içimde devrimler yapıyordum,kırıyordum döküyordum,parcalıyordum ama kimseyi degil kendimi...Abiyi düşünoyordum işgence etdiklerinde onun tekbir sesleri heryere balyoz gibi vuruyordu...Allahu Ekber nidaları bu kadar keskindi bende artık...Bundan sonra bütün yüzler bana farklı bakacak gibidi ,öyle düşünüyordum o sıra Yunus Abi gelen genclerin icinde salih varmıydı diyordu acaba ona ne oldu soramadıkta,yok dedim abi gencler geldiğinde sorarız,irkildi yataktan ben bi sorayım geleyim dedi ,dedi abi ne yapıyon acele etme iftardan sonra gelecekler zor yatostırdım o hali ile salihi soruyrdu bazen içimde ne yapıyor diyordum ama sonra taktir etmemekte elde değildi Dava buydu,dava yarenlerin sayftaki kenetlenmesi buydu,herseyden Öte KARDEŞLİK buydu.

İftar yaklaşıyordu yine iftar haırlama telaşı düştü içimize en iyisi kahvaltılık dedik Allaha hamd olsun yiyecek bişilerimiz vardı ya olmayanların hali ne olacaktı benim bizim varsa gerisini bosver diyen yada fazla kafaya takmayan bir millet değilmiyiz,Oysaki kardeşi acken tokyatan bizden değildir düstürü bizi hiç yaralamıyordu...

Sürekli kapımız calıyordu her calısında içimde ürperme oluyordu bir teyze elinde bir tencere ,dedim buyrun teyze,dedi sen buyur oglum ücgündür nerdesiniz dedi kapı calıp gitdim ,birden afalladım teyze bizim kapımıza ücgün boyunca neden gelsinki ,dedim neden sordunuz teyze,oglum dedi iftarlık getiriyordum hep evde yoktunuz oysaki salih hep evde olurlar diyordu o zaman anladım salihin akrabası oldugunu dedi ben teyzesiyim içimi su serpti salih nerde dedim ,evde durumu nasıl falan sordum içimde acaba babası bişi yaptımı salihe diye yiyordu yemegi uzatdı yok oglum iyi babası yemegi getirecekti işi cıktı ben getirdim bugün kac gün geldiğimde siz olmayınca babası dedi ben götürüm ordada sorarım nerdler diye,Hayretler içersinde teyzeyi dinliyorum,içimde bu adam kapımıza geldiğinde sert ve kibirli duran adam değilmiydi ne olduda böyle oldu diye..
Teşekkür etdim teyzeye yemeği almadan yana vardımda ama yunus abi ne derdi cekiniyordum ve bizim soframız hazır ama teyzem dedim aslında ihtiyac birine verseniz daha makbul olur.Teyzeden öylebir karşılk aldımki postallının vurdugu krojeden iyidi,banamı ögretecen kime verip vermeyeceğimi ,böyle tepki alacagımı sanmamıstım ama ders olmustu aldım yemeği bosaltıp getireyim dedim yok dedi salih getirir dedi ve cıktı Teşekkür etdim dedi ne olacak oglum siz sokagımızı genclerimizi değiştirdiniz biz size borcluyuz ,günlerce cektiğimiz acı ızdıraplar sanki hic yasamadım gibi içimi huzur kapladı
Allahım Mükafıtımızı senden bekliyoruz diyordum...

Kahvaltılıgımızın yanında üzüm sarmamız da vardı ,sivaslılar güzel yapardı bunu üzüm yapragını genelde tokatdan getirirlerdi oranın meshurmus derlerdi,yunus abi kendinden gecmişti bende sofra ile ilgileniyordum ,ezana yakın kaldırıdım diyordumm ,geldiğimiz zamandan beri eve yarı uaynık yarı yataktaydı göler acık olurdu namaz kılar tekrar uzanırdı lakin ikindi namazından sonra tam cöktü az dinlenmesi iyi gelecekti ona ...bende bir köşe yıgılıp kaldım öyle ve öylede uyuya kalmısım zaten ,yunus abi seslendiğinde uyandım ezan okuyordu ne garip yarım saat uyumusum 1bir dk gibi geliyordu,iftarımızı acıp namaımızı kılıp genclerimizi beklemeye koyulduk..
devam edecek.....