[Ali Parlak]

BENİ ÖRTÜN BENİ ÖRTÜN

Öncesi yoktu hiç bir şeyin zamandan
Bilinmek, sevilmek istedi yüce Yaratan
Batın isminin yüzünü aralayınca ademe
Zahir ismi tecelli etti Settar'dan o an.

Cibril geldi kucakladı güzel Resulü,
İlk emiri kalpten kalbe ''oku''du.
Titreyerek evine geldiğinde ilk sözü
Beni örtün, beni örtün olmuştu...

Resulüm, Mümin erkeklere söyle:
Gözlerini bakılması yasak olana çevirmesinler.
Mahrem yerlerini korusunlar.
Bu, onların arınmasını daha iyi sağlar. (Nur 30)


Arınmadan ahirette cenneti ummak olur mu?
Mahrem yerini korumadan arınmak olur mu?
Gözlerini çeviremiyorsan eğer yasak olandan,
Yummayı da mı öğretmediler bu böyle olur mu?


Cebrail, Habibullah'ın arkasından gelir onun evine,
Allahın ikinci emrinden önce seslenir iltifat ile.
Ey örtünüp bürünen, ey örtünüp bürünen
Kalk ve uyar, ey örtünüp bürünen...


Miraca çıkmıştı güzel Resul, yüce bir davetle,
Bir yerden sonra Cebrail, atamadı bir adım bile.
Yanmayı göze almıştı, yanarsam ben yanayım diye,
Yandı, eridi, yok oldu, Aşk oldu, geçti ötelere.


Resulün ayaklarına serilmişti tüm isimler ve sırlar,
Gözlerini açıp ta dönüp bakmadı utancından hiç birine.
Övüldü, sevildi, sevdirildi, örnek gösterildi...
Mahreme kapanan, örtünen bu gözler hürmetine,
Müjdeler ve hediyelerle döndü ümmetine...



Ali Parlak
[Linkler Ziyaretçilere Kapalıdır.Giriş Yap Veya Üye Olmak için TIKLAYIN...]