[fedra]

bir vefa hikayesi

Yaşlı bir adama sokakta yürürken bisikletli çarpmış ve hafif yaralanmış.
Etraftakiler hastaneye götürmüşler.
Hemşireler, röntgen çekerek her hangi bir kırık veya çatlak olup olmadığını inceleyeceklerini söylemişler.

Yaşlı adam huzursuzlanmış; acelesi olduğunu, röntgen istemediğini� söylemiş.

Hemşireler merakla acelesinin nedenini sormuşlar.

Eşim huzurevinde kalıyor. Her sabah birlikte kahvaltı etmeye giderim, gecikmek istemiyorum�.
Hemşire Eşinize haber iletir gecikeceğinizi söyleriz deyince;

Yaşlı adam üzgün bir ifade ile:
Ne yazık ki karım Alzheimer hastası hiç bir şey anlamıyor,hatta benim kim olduğumu dahi bilmiyor demiş.

Hemşireler hayretle:
Madem sizin kim olduğunuzu bilmiyor neden hergün onunla kahvaltı yapmak için koşuşturuyorsunuz?� diye sormuşlar.

Adam cevaplamış:
Ama ben onun kim olduğunu biliyorum.