"Aman Ruveyda.Acaba doğru mu yaptım bilmiyorum.."
"Tabi ki de! Yine başlamayalım lütfen! Gençsin,hayatın tadını çıkartmalısın canım."
"Haklısın galiba."
Zeyneb'e yaptıkları aklına geldikce Ruveyda kendini tutamiyordu hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlamıştı yine.
"Zeyneeeb..Zeyneb'im..
Ben sana ne büyük bir kötülük ettim..."
Yusuf ve Sevdenin korktuğunu fark edince kendini toparlamaya çalıştı.
"Birşey mi oldu Anne?"
Anneleri birşey demeden ikisinide tekrar yatırdı.İkisi yattıktan sonra da sessizce telefonunu da alıp yan odaya geçti.
Kararını vermişti Zeyneble tekrar buluşup ona İslamı anlatacaktı..
Aradı.
"Alo?"
"Zeyneb?"
"Evet benim. Ruveyda senmisin?"
"Evet.."
"Yoldaşım! Aramana çok sevindim."
Ruveyda bir an Zeyneb'in olanları duymadığını sandı.Fakat Zeyneb devam etti:
"Demek yine kendine geldin,öylemi?"
"Evet! Sonunda kendime gelebildim.Yıllarca yattığımız gaflet uykusundan uyanabildim kardeşim. ALLAH'a hamd olsun!"
"İnanmiyorum.gerçekten doğruymuş.
Kim senin beynini yıkadı? Lütfen söyle! Sen değilmiydin beni bu yola sürükleyen..şimdi ne oluyor sana!?"
"Zeyneb,bunları telefonda değil de yüz yüze görüşsek?"
Zeyneb tereddüt etti.
"Lütfen Zeyneb..
Her zaman ki yerimizde..onca birlikte geçirdiğimiz güzel (!) günlerin hatrına."
Zeyneb'in oldukça vefakar bir kız olduğunu biliyordu,onun bu yanına hitap edince mutlaka çözüleceğini biliyordu.
"Ne zaman?"
Sesinden isteksiz olduğu anlaşılıyordu.
Ruveyda:
"Hemen bugün. Herzaman ki yerimizde buluşalım olur mu? Hemen hazırlanıp yola çıkacağım."
"Tamam.Ama fazla vaktim yok,bilesin."
"Hadi görüşürüz."
Telefonu kapatır kapatmaz çocukları Emine Hanım'a teslim etti,acil bir işi olduğunu söyleyip hazırlanmak üzere evine döndü.
Yolda sürekli kafasında Zeyneb'e ne diyeceğini,onu nasıl ikna edeceğini planlıyordu.Zeynebi ne pahasına olursa olursun tekrar islama döndürmeliydi.Aklına önceleri onu nasıl dinden vazgeçirdiği geliyor,ruhu daralıyordu.
O sırada Zeyneb Kız kulesine gelmiş Ruveydayı bekliyordu bile.
Ruveyda hakkında birgün içerisinde okadar çok şey duymuştu ki ama hiçbirine tam olarak inanmak istemiyordu.
Gözlerini etraf da gezdirdi biraz,sonra muhtemelen Ruveydanın geleceği yöne kilitlendi.
Sandaldan inen birkaç bayanı dikkatlice incelemeye başladı,Ruveydayı göremedi.Hemen ardından Tesettürlü bir bayan indi,belki Ruveyda da iner diye bakmaya devam etti,tesettürlü bayanın kendisine gülümsediğini fark edince gözlerini kısarak tanımaya çalıştı.
Gözlerine inanamadı,kendisine doğru gelen tesettürlü bayan Ruveydaydı.
Ağzı açık kalmış,ifadesiz bakışlarla Ruveydaya bakıyordu.Sonunda Ruveyda yanına vardı.
"Selamun Aleykum."
"A..a..Aleykum selam.."
|