[nurşen35]

BİRİNCİ VAZİFEMİZ


Abdurrahman-ı Tagi, âlim ve veli bir zat.

Derslerinde, herkese ederdi çok nasihat.



O, yine bir sohbette, buyurdu: (Ey insanlar!

Ahirete dönün ki, neticede ölüm var.



İnsanın, bu dünyaya gelmesine tek sebep,

Rabbine, tevazuyla ibadet etmektir hep.



İbadetten maksat da, Ona boyun bükmektir.

Onun emrine göre işini yürütmektir.



Dinimiz, bu hayatı etmiştir tam ihata.

Yaptığımız her bir iş, ya sevaptır, ya hata.



Hasılı her fiilin, dinde bir hükmü vardır.

Yani her yapılan iş, ya sevap, ya günahtır.



Bir insan, öğrenir de önce ilmihalini,

Buna göre yaparsa, her günkü ef'alini,



Her an, Hak teâlâya yapmış olur ibadet.

En büyük keramettir bu dinde istikamet.



Maksat, islamiyet’e uydurmaktır halini.

Ve hiç unutmamaktır her işinde Rabbini.



Yani düşünmeli ki her amelde muhakkak:

Razı mıdır, değil mi bu işten cenab-ı Hak?



Rabbimiz neden razı, neden razı değildir?

Bunlar da, dinimizde gayet açık bellidir.



İslam âlimlerimiz, çalışıp gündüz gece,

Meydana çıkarmıştır bunları ince ince.



Birinci vazifemiz, bunları öğrenmektir.

Sonra, buna muvafık, salih amel etmektir.



İki kanat gibidir, yani (İlim) ve (Amel).

Ve islam binasında, bunlardır iki temel.



Bu ikisi olmazsa, müslümanlık olamaz.

Ve insan, ahirette azaptan kurtulamaz.)



Bir gün de buyurdu ki: (Fırsatlar ganimettir.

Şu boş geçen zamanlar, çok büyük bir nimettir.



Bir islam âliminin kitabını okuyan,

Sohbet etmiş sayılır onun ile bir zaman.



Hatta büyüklerimiz, şöyle buyurmuşlardır:

(Din kitabı okumak, sohbetin yarısıdır.)



Mesela Mektubat’ı okuyan edep ile,

sohbet etmiş sayılır, (İmam-ı Rabbani)yle.



(İmam-ı Gazali)yle kim isterse konuşmak,

Onun eserlerini okumalıdır ancak.



Çünkü bu velilerin adları, her nerede,

Anılsa, bulunurlar anında o yerlerde.



Adlarının geçtiği mahallere, hem dahi,

Yağar gökten bereket ve rahmet-i ilahi.



Kim, Kur'an-ı kerim’i eder ise tilavet,

O dahi Rabbimizle konuşmuş olur elbet.



Bu gün, islamiyet’i öğrenmek çok kolaydır.

Dinimizi öğreten doğru kitaplar vardır.



Lakin bozukları da var ki, hem de pek fazla,

O bozuk kitapları, sokmayın eve asla.)