[nurşen35]

RESULULLAHIN YARDIMI


Numan-ı Tilemsani adında veli bir zat,

Yazdığı bir kitapta, anlatıyor ki bizzat:



Altıyüz elliyedi senesinde, Mısır'dan,

Seçkin bir cemaatle, yola çıktık bir zaman.



O gün akşama kadar, yol yürüdük bir müddet.

İçmek için suyumuz tükenmişti nihayet.



Çölde, su aramaya dağıldık biz bu defa.

Ben de bu maksat ile, yürüdüm bir tarafa.



Yorgunluktan, bir uyku bastırdı beni birden.

Kendimi tutamayıp, uykuya daldım hemen.



Nasıl olsa giderken beni uyandırırlar.

Diye düşünerekten, uyukladım bir miktar.



Uyanınca gördüm ki, yapayalnız kalmışım.

Ne kafilemiz vardı, ne de bir arkadaşım.



Başladım titremeye karanlıkta korkudan.

Ve ne yapacağımı, bilemiyordum o an.



Kafilemden bir eser bulurum ümidiyle,

Seğirttim sağa sola, telaş ve üzüntüyle.



Ve lakin ne bir eser, ne de iz bulamadım.

Sonunda yorgunluktan, atamadım bir adım.



Uykusuzluk, susuzluk, korku ve yorgunluktan,

Adeta ümidimi kesmiştim hayatımdan.



Çaresizlik içinde, bağırdım: (Ya Muhammed!

Bu korkunç, ıssız çölde, sen yetiş eyle medet.)



Tam o anda, bir ışık peyda oldu aniden.

Ve beyaz elbiseli bir kimse çıktı birden.



El ele tutuşarak, yürüdük onun ile.

Bendeki o korkudan, kalmadı eser bile.



Onu öyle sevdim ki, ancak olur o kadar.

Hayatımın en güzel anı idi o anlar.



Az bir yol yürüyünce, yetiştik kafileye.

Lakin sevinemedim, onları buldum diye.



Zira öyle biriyle, beraber idim ki ben,

Unutmuştum derdimi onun güzelliğinden.



Sonra o buyurdu ki: (Ümmetimden bir kişi,

Benden medet isterse, hallolur derhal işi.)



O zaman anladım ki, hayran olduğum bu zat,

Bizim Peygamberimiz, Resulullahmış bizzat.



Daha sonra, yanımdan ayrılıp döndü geri.

Nur şeklinde yükselip, girdi gökten içeri.



Bu zat buyuruyor ki: (İyi dost ve arkadaş,

İnsanı, doğru yola getirir yavaş yavaş.



Ben iyi miyim? diye, edersen eğer merak,

Kiminle arkadaşlık ediyorsun, ona bak.



İyilerle olursan, sen de iyi olursun.

Bozukların yanında, sen dahi bozulursun.



Çünkü kalp, karşısında kim varsa, ona kayar.

Yahut da onun kalbi, meyl edip sana akar.



Velhasıl kurtulmanın, bir tek çaresi vardır.

O da, Kurtulanlarla beraber bulunmaktır.)