Yalnızlık bazen çok ihtiyaç duyduğumuz, bazende sıkıldığımız bir durumdur, gayet normal bir durumdur insanın arada yalnız kalmak istemesi. Önemli olan bunu yaşantı tarzı haline getirmemekdir. İnsan doğası gereği sosyal bir varlıkdır, uzun süreli yalnızlık ruh halini bozar insanın, sevincimizi paylaşdığımız gibi üzüntümüzüde paylaşmak isteriz yakın bulduğumuz biriyle ondan duyacağımız teselliye ihtiyacımız vardır. Bir söz vardır "insana insan lazımdır" çok güzel sözdür.. Yalnızlık insanı hasta eder kuruntular içinde boğulur insan islamda aile ve akrabalar ile sıkı bağ içinde olmamızı söyler. Başımız sıkışınca ilk ailemiz koşar daha sonra komşu akraba o zaman anlarsınnız işde etrafınızda ne kadar insan birikrdiğinizi.. Ufak tefek şeyleri kafaya takıp da herkesden el etek çekmek hoş değil bence öyle bir durumda benim hiçmi hatam yok diye düşünmeli insan hepimizin hataları var tölere edilmeyecek şeyler değil diye düşünürüm.. Yalnızlık bana göre değil kısacası Allah ölene kadar yalnızlık içinde bırakmasın
