 Cvp: Efendimize Yüreğimizden Dökülenler ...
En çok ayakta durduğum zaman beni hasretin vyrdu
Vuslatın imkanı olmayışı yıktı
Deryaların ortasında aşkınla yandım kandırmadı beni deryalar
Akşamım hasretle geldi gelmez sensiz günüme sabahlar
Arşa çıkar gönlümün ahı figanı ne olur bırakma bu garip aşığını
Günlerim sensizlikle geçmekte iken nasıl gülerim efendim
Medineye yollar bu kadar uzakken nasıl gelirim efendim
Hasretin kalbime yer etmişken ben böyle neyleyim
Gönülde hasret gözde yaş bu dertile nere gideyim
Ravzanın nuru gönlümün karanlıklarını aydınlatsa
Faniler yaktı beni ah bir de o temiz aşkın yaksa
Bu ömrün sonunda sana kavuşmak yoksa
Neyleyim bu ömrü nasıl edeyim......
Açılmaz mı yollar ben e geleyimm
|