[Hasdadaş]

Seni özledik efendim.. (s.a.v)

Seni özledik....


Şehadet şerbetini içmeye yaklaşan bir mücahidin, bir yudum suya olan iştiyakinden daha fazla özledik...


Yüce kitabımızdan öğrendikki,insan kainatın hülasası, sen ise bu hülasanın asli cevherisin...
[SIZE=4]
Sen yaratılmasaydın, alem yaratılmaya değmezdi...
Bütün yüce değerlerin mihengi sensin...
Yaratılmışlar seninle manalandı...
Dünya senin o mübarek vücudunu taşıdığı için, fezada şevkle dolaşır...
Toprak, seninle nurdan daha aziz oldu...
Mekke seninle mükerrem oldu...
Medine seninle münevver oldu..

Efendim..(s.a.v.)
Sen dünyamızı şereflendirmeden önce...
Kızgın kumlara gömülen kız çocuklarının çığlıkları, vicdanları yakmıyordu..
Burnu halkalı, alnı damgalı köleler, ümitsizdi..
Kadınlar kocalarına, kocalar putlara tapıyordu...
Fuhuş, kumar,içki, kan ve zulum, o dereceye varmıştıki,zayıflar evlerine, ehl-i kitab ıssız vadilere sığınmıştı...
Zalimler ve şerefsizler makamları işgal etmiş...
Mazlum ve şerefli insanlar yerlerde sürünüyordu...

Efendim (s.a.v.) sen geldin...
Çığlıklar bitti....gözyaşları dindi...köleler hür oldu...kadınlar yüceldi, ana oldu..erkekler sahte tanrıları kırdılar...kardeşlik yeniden doğdu...
Hak, adalet, şefkat ve hizmet devlet oldu...
Yetimin yüzü güldü...garipler sevgi saygı buldu...
Güçsüzler senin meclisinde güçlendiler...
Mazlumlar sende şefkat buldu, zalimler heybetinden titrediler...
Tebessümün kimsesizlere cesaret, mübarek alnında kabaran damarlar, zalimlerin ödünü koparıyordu...

Ey..mana aleminin sultanı..''İrtihalimden sonra, bana selâm gönderin, onu bana ulaştırırlar'' buyurdun..sana yağmur tanelerinin sayısınca, ağaçlardaki yapraklar miktarınca, denizlerdeki
su damlaları kadar, selâm gönderiyoruz...(s.a.v)

Senin şanın ne yücedir....