yakmak istiyorum
ve de kırmak
gemileri
ve
kalemi...
iki renk var hayatta:
siyah ve beyaz ............ ve iki yanım,iki yarım. karışmış bir birine.
aklımın karanlığına kalbimden bir aydınlık yükselir..
aklanırım..
gri tonunda şimdi ufuktaki yaşamlar..
iki renk vardı oysa hayatta..biri beyaz..güvercinde kanat gbi..
biri siyah..yaşadığım an gibi..
...
..
aklanmak için çıktım bu yola.
gölgem düşünce yere karardı..
oysa gökyüzünde bir aydınlığım vardı..
başımı kaldırsamda ;
baksam..
avuçlarıma aydınlık bir dua bıraksam..
duam kadar aydınlanacaktı her yanım..
leyl..
yaniki gece..
onda siyahlarımız saklı..
oysa iki renk vardı hayatta..
biri ak..attığın adım kadar
bii kara..yere düşen gölgen kadar..
Yazacaktım oysa aklımın dağınıklığından kurtula bilseydim… kuruta bilseydim ıslaklığımı.. bir düşten, hiç kaleme alınmamış bir hikayeden bahsedecektim… konuşabilseydim ,yazacaktım susuşlarımın altında yatan çığlıklarımı.. bir kalemi elime alabilsem ,heceleye bilecektim bunca siyah beyaz duygularımın içinde gizli kalan cümlesizliğimi. yeni bir terim bulup ,işte bu diye bilecektim; aralasaydım içimdeki dilsiz ,sessiz ve anlamsız kalan yabancılığımı…
........
iki renk vardı hayatta
siyah ve beyaz..
ve tüm gri yanlarımız;
bir gün aklanacak
bembeyaz bir şekilde
çıksın da RAHMAN'ın karşısına...
hayat siyah
ölüm beyaz
taş beyaz
toprak siyah... ... güzeldi..emeğine sağlık..