Lüzumsuz şeylerle meşgul olmayalım

[umut628]

Lüzumsuz şeylerle meşgul olmayalım

LÜZUMSUZ ŞEYLERLE MEŞGUL OLMAYALIM


"Lüzumsuz şeylerin peşinde koşan, lüzumlu şeyleri kaçırır." (Hz. Ali k.v.)
Düşüncelerimizde, konuşmalarımızda, yazdıklarımızda ve işlerimizde lüzumlu ve lüzumsuz onlanların ne olduğu hususunda ciddi bir mütalaada bulunduk mu? Veya böyle bir mütalaa yapmamız gerektiğini düşündük mü? Şayet düşündük ve mütalaa ettiysek sonuç nasıl oldu? Zamanımızı lüzumsuz şeylerle israf mı ettik? Veya lüzumlu meşgalelerle değerledirdik mi?
Akşamleyin evimize geldiğimizde ne yapıyoruz? Eşimiz, çocuklarımızla neler konuşuyoruz? Mesela, işyerimizde, büromuzda, çalıştığımız müesesede neler olup bittiğini, müşterilerle nasıl çekiştiğimizi, mesai arkadaşlarımızla nasıl ağız kavgası yaptığımızı, v.s. v.s. durumdan anlatıp aile efradımızı huzursuz mu ediyoruz?
Sabahleyin işyerimize döndüğümüzde, geç saatlere kadar seyrettiğimiz t.v. proğramlarını birbirimize anlatarak döviz ve borsadaki iniş ve çıkışlar karşısında hop oturup hop kalkarak, kâh birbirimize, kâh hoşlanmadıklarımıza sövüp sayarak, dedikodu, gıybet, bir sürü boş ve lüzumsuz lakırtılarla vaktimizi öldürüyor muyuz? İş değil lâf üreten bir toplumdan faideli hizmetler beklenebilir mi?
Bir müslüman olarak çok büyük sorumluluklar altındayız. Nefsimize, ailemize, milletimize, vatanımıza karşı sorumluluklarımız var. En büyük sorumluluğumuz ise Rabbimize karşı olan sorumluluğumuzdur. Bu sorumluluklarımızın neler olduğu hususunda hiç düşündük mü? Sorumluluklarımızın neler olduğunu öğrenmek için çaba gösterdik mi? Şayet bu sorumluluklarımız hakkında bilgi sahibi oldu isek sorumluluklarımızın gereğini yapmak için bir çalışmamız bir eylemimiz oldu mu?
Maaşla çalışan maaşının, ticaretle iştigal eden kazancının hesabını yapıyor ve ona göre gelir ve giderini dengelemeye çalışıyor. Şayet bunu yapmazsa, maaşlı borç girdabında boğulacağını, tüccar ise iflas edeceğini iyi bilir. Müslümanlar olarak yaşantımızın planını yapmaz boş ve lüzumsuz meşgalelerle zamanımızı zayi edersek, manen iflas etmiş olmaz mıyız?
Hayat kitabımız, Kur'an-ı Kerim'in Allah kelamı olduğuna inanırız da, onu okuyup anlamak için niçin çaba göstermeyiz. 24 saatlik günlük yaşantımızda onu öğrenip anlamaya bir saat olsun ayıramazsak müslümanlığımız nice olur? Düşünce hayatımızı bir sürü boş hayallerle, meşgul edip, kalbimizi hiçbir kıymet taşımayan hislere, havatıra ve masivaya mahkum eder dilimizi, müslümana yakışmayan çirkin sözlerle kirletirsek, herşeyden önce kendi nefsimize zulmetmiş olmaz mıyız?
Yakınlarımız ölür, komşularımız ölür, ibret alıyor muyuz? Ölümü tefekkür ede ede ölümü öldürebiliyor muyuz? Ölüme koşanlar, aslında ölümü ve hayatı yaratan Rabb Tealaya koşuyorlar. Gaye Allah olunca, ona vuslat yolunda çekilen çile ve meşakkatler, bela ve musibetler, zindanlar ve ölümlerin, rahmet gülistanında açan güller ve sünbüllerdir. Böyle bir bahar cünbüşünde korku ile ümidin, hasret ile vuslatın içiçe yaşandığı ufuklar ötesine yapılan sevda yolculuğu ne güzeldir diyebilecek gönül huzurunu, vuslat muştusunu yakalayabiliyor muyuz?
Hz. Ebu Bekr radıyallahu anh: "Ömrünü faydasız boş şeylerle geçiren, tarlaya tohum ekme vaktini geçirir. Hasat zamanında pişman olur." der.
Hz. Ömer radıyallahu anh de şöyle demektedir: "Çetin hesap günü gelmeden önce, dünyada, kendinizi hesaba çekiniz. Çetin hesaptan önce bollukda (dünyada) kendini hesaba çekenlerin akıbetleri memnuniyet verici ve imrendirici olur. Kimi dünya oyalar ve günahları onu meşgul ederse onun akıbeti pişmanlık ve hüsran olur." Yine buyurur: "Seni ilgilendirmeyen boş işlerle meşgul olma, olmayan şöylerle dair soru sorma, çünkü o senin için yokta bir meşguliyetir."
Geliniz öncelikle kendi nefsimizde bir inkılab gerçekleştirelim ve hayatımızdan lüzumsuz, boş ve faydasız olan herşeyi söküp atalım. Evimizi, işyerimizi, büromuzu hülasa bulunduğumuz her mekanı, lüzumsuz ve faydasız olan herşeyden temizleyelim. Kendimizi ciddi bir sıygaya çekelim. Saatlerimiz, günlerimiz faideli hizmetlerle geçirelim. Boşa kafa yormaktan, dedikodu, gıybet, yalan yanlış söz etmekten boş ve zararlı şeyleri konuşmaktan şiddetle sakınalım.
Dünyamıza ve ukbamıza faide vermeyen her söz ve hareket mutlak zarardır. Faydamıza ve zararımıza olan neler yaptık görelim. Zararlı olanı terkedip faydalı olana devam edelim ve daha faideli işler yapmaya azmedelim.
Alıp verdiğimiz nefeslerin sayılı olduğunu asla unutmayalım. Hergün hayat duvarımızdan bir taşın düşüp temele doğru yaklaştığımızı, her geçen saatin, her atılan adımın bizi mezara doğru sürüklediğini hatırımızdan çıkarmayalım.
Her konuştuğumuzdan ve her yaptığımızdan mutlaka sual olunacağız. Öyleyse konuştuklarımıza ve yaptıklarımıza dikkat edelim.
Yiyip, içtiklerimize, giyip kuşandıklarımıza da dikkat etmeleyiz. Midemizi haramdan ve şüphelilerden korumalıyız. Aç ve perişan müslümanların varlığından haberdar olduğumuz halde kazancımızı nefsimiz için hapsetmek, nefsimiz için harcarken alabildiğine lüks ve israfa dalıp hayırlı hizmetlere yardımda, muhtaçlara tasaddukta cimrilik etmek kadar şuursuzca davranışlar müslümana yakışır mı? Biz müslümanız ve müslümana yakışır davranışlar sergilemeliyiz.
Darül-kitap/Zeki soyak