Duada Tevessül

[HakikaT]

Duada Tevessül

Buhârî, Enes b. Mâlik’ten (r.a) aktarıyor:

“Halk kıtlığa düştüğünde, Ömer b. Hattâb (r.a) Rasûlullâh’ın (s.a.s) amcası Abbas b. Abdilmuttalib’den (r.a), yağmur için Allâh’a du’a etmesini ister ve:

«Allâh’ım! Bizler Nebî (s.a.s) hayatta iken O’na (s.a.s) du’â ettirerek Senden niyazda bulunurduk da bize yağmurlar ihsan ederdin. Şimdi de Nebî’nin (s.a.s) amcasının du’âsıyla Senden niyaz ediyoruz. Bize yine yağmur ihsan et» diye du’â ederdi. Bu du’âyı edince yağmur yağardı.”

Şimdi, bu hadîsi nasıl anlamamız gerektiğini ortaya koymaya çalışalım..


[Linkler Ziyaretçilere Kapalıdır.Giriş Yap Veya Üye Olmak için TIKLAYIN...], her çeşidiyle ibadetlerin (kulluğun) sadece Allâh’a yapılmasını emreder. Her kim, küçük ya da büyük olsun, ibadet hükmüne giren bir ameli Allâh’tan başkasına yaparsa, Tevhîd’e aykırı harekette bulunmuş olur ve bu kimsenin şirke düşmesi kuvvetle muhtemeldir. Burada şunu da belirtmek gerekiyor: Herhangi bir amelin Allâh’tan başkasına yapıldığında şirk hükmüne girebilmesi, bu amelin Kur’an veya sünnette ibadet olarak vasıflandınlması şartına bağlıdır. Örneğin; [Linkler Ziyaretçilere Kapalıdır.Giriş Yap Veya Üye Olmak için TIKLAYIN...], yardıma çağırmak, kanunlarına teslim olmak, hakimiyetini kabul etmek, kurban kesmek, adak adamak gibi fiiller, Kur’ân ve Kur’ân’ın beyanı olan sünnette, ibadet olarak vasıflandandırıldığı için bunlardan birisini Allâh’tan başkasına bile-isteye yapan kimse müşrik olur. Allâh (c.c), Hz. Muhammed’i (s.a.s) risaletle görevlendirdiği ânda, bu gerçeği kendisine vahyetmeye başlamış, “La ilahe illAllâh” düsturunu dinin giriş kapısı göstererek, buna teslim olan kullarını her türlü şirkten temizlemiş, «yalnız Allâh’a ibadet» şuurunu kalblerine yerleştirmişti. Ömer’in (r.a) yukarıdaki yağmurun yağmaması gibi sıkıntılı bir anda, daha önceden vefat etmiş olan Rasûlullâh’ı yardıma çağırmayıp onu tevessül (vesile edinmek) edinmemesi ve bunun yerine yanlarında sağ olarak bulunan Abbas’dan (r.a), du’â etmesini istemesi de “La ilahe illAllâh” şuurunun kalbine yerleşmesindendi. Ömer (r.a), vefat etmiş olan Rasûlullâh’ı (s.a.s) yardıma çağırması halinde, bunun kişiye fayda veya zarar vermeyecek halde olan bir ölüyü yardıma çağırmak, böylelikle de Allâh’a şirk koşmak anlamına geleceğini çok iyi biliyordu. Bu sebeble Abbas’a (r.a) du’â etmesi talebinde bulunmuştu.Yâni burada, vesîle edinmek, yaşayan bir kişiden o işi yapmasını istemek şeklindedir.Eğer böyle olmasa idi, kesinlikle Abbas’ın (r.a) değil, Efendimiz’in (s.a.s) vesile kılındığı belirtilirdi..

[Yitiksevda]

Hakikat kardeşim teşekkürler güzel bir izahat :

Allah'a yönelmede hiç bir aracı olamaz ve Allah resulünün örnekliğinde de yoktur.Günümüzde babalarından tutunca bebelerine kadar insanlar aracı kılınmakta ve farkında olunmadan Şirke yol alınmakta Şeyhinin ismini şeyhinin babasını babasının babasını vs silsileyi Allah ile kul arasına sokan anlayışlar insanları Şirke sürüklediklerini bile bile hakkı gizlemektedirler Dünyalık menfaatleri için Allah'ın ayetlerini kendi heva ve heveslerine yorumlamaya örnek ''O na ulaşmak için vesileler arayınız'' Ayetini insan vesilelere dönüştürmeleri gibi bu ayette kast edilen vesile İnsanın ibadetleridir....

[kamer34]

Selam Hidayete Tabi Olanlara

HAKİKAT arkadaşım günümüz toplumunun kanayan bir yarasına parmak basmışsınız.Size teşekkür ediyorum.

Bugün peşinden büyük insan yığınlarını sürükleyen,kendisini şeyh,evliya,seyyid,diyenler yukarıda zikr etmiş olduğunuz riyatten yola çıkarak,ölen insanların ruhundan(maneviyatlarından) yardım istenmesi gerektiğini ileri sürmekteler. Halbuki kendi beyinlerini bu şeyhlerin güya evliya ve seyyidlerin ceplerinden çıkarıp bir parça akıl edebilselerdi, ibn Abbas (ra) ın sağlığında kendisinden dua etmesinin istenmesi,ölülerin ruhaniyetinden yardım istenmeyceğine ap açık delildir,kanımca.Sizin de beyan ettiğiniz gibi gibi eğer birilerinin ruhaniyetinden yardım istenmesi caiz olsaydı,yanı başlarında o mübareğin,Cihan Önderi Hz Muhameddin (sav) in kabristanı bulunmaktaydı.Onun (SAV)in ruhaniyetinden yardım istmeleri gerekmezmiydi. "bir hadisi şerifte mealen.Sizden hiç kimse yokturki benim kadar Allah,tan korkan,benim kadar Allahı seven,benim kadar Allah,a yakın olan"buyurmuştur.


Ayet,i ise Mevlüt arkadaşım çok güzel yorumlayarak. Bu dünyada Allah,a (c.c) bizler ancak ona olan kullük gövevimiz takva ile yerine getirerek vesile aramalıyız.

Mekke putperestleri kendi putları için için bunlar bizim Allah katında aracılarımız ve şefaatçılarızmdİr derlerdi.

Allah aşkına size soruyorum Mekke putperestleri ile günümüz insanlarının düşünceleri arasın da ne fark var. Bu düşünceyi taşıyan Ebu Cehiller ebu Leheblerin hakkın da cehenemlik oldularının daha bu dünyada ilan eden Allah zülcelal değilmidir.
Arkadaşlar bu düşünceleri taşıyan insan yığınlarına islam denilmesini doğrusu içime hazm edemiyorum.

Benim bildiğim İslam saf,temiz,nezih (dünyada bütün dillerde ki temizliği ifade eden kelmeleri buraya yazsam yinede islam tarif etmiş olurmuyum bilmiyorum) bir dindir.

Evet insan darda kaldığın zaman Allah,tan yardım istemeli hatta yaşayan Din kardeşlerinden de kendisi için dua etmesini muhakkak istemeli. Bunun kadar güzel islama uygun bişey olamaz.bir hadisi şerifte (sav) şöyle buyurduğunu okumuştum mealen "insan darda kaldığında Allah,tan yardım istemez ise Allah ona çok kızar"bu doğrultuda çok ayet de vardır.

Arkadaşlar islam kelimesi çok temiz bir kelimedir.İnsanın insana olan kulluğunu kaldırır gerçek Rabbine kavuşturur. Ancak insanlar Allah,a kul oldukları zaman,Müslüman olurlar ve İslam gibi şerefli bir hüvviyeti elde etmiş olurlar.
hem şirk hem İslam aynı kalpte olamaz, İslam bunu rededer.

Allah,a Emanet Olun