Müsait Bir Yerde Susacak Var../medineweb

[su damlası]

Müsait Bir Yerde Susacak Var../medineweb

Ne kadar çok gürültü var değil mi?
Araba kornaları, seyyar satıcı bağırışları, telefonla konuşup çevresindekileri unutan öylesine kimseler ve en çok gürültüye sahip olan içimiz.
Çok kalabalığız anlayacağınız. Gürültü bizi her mevsim kuşatan bir iklim olarak iç cebimizde. Nereye gitsek bulunduğumuz yere özgü bir ses.
Kimisi koro halinde kimisi solo, ama hep var.
Öyle bir hâl oldu ki; sessiz duran, kendi halinde bir duruşa sahip olan insanlara hemen usulca sokulup “neyin var?” sorusunu soruyoruz sıkıca.
Eğer susuyorsa ve kendi halineyse bir sorunu olmalı bizce. Konuşmak bir anlam ve kendini ifade etme gücü olarak kabul görmüşken, susmak acınası bir ruh hali!
Çok konuşanı neşeli, susanı kederli bulur çoğumuz.
Oysa susmak, bize dayatılan çağın gürültüsü karşısında bir erdem. Engin denizlerin, dalgasını içinde yaşayan okyanusların en anlamlı ruh hali. Ama genel kanı “İnsan konuşan bir varlıktır” “İnsanlar konuşarak anlaşırlar.” Peki, bunca anlaşmazlıklar, anlaşılmazlıklar neden? Çok sustuğumuzdan mı!?
Kalabalıkların bir arada yaptığı konuşmalardan gürültü, kimin ne dediği belirsiz sesler hâsıl olurken bir araya gelmiş ve beraber susmayı başarmış çoğunluklarda hep seslendirilemeyen bir iç huzur, fikirlerde olgunlaşma ve tefekkür oluşur. Düşünmeden ardı arkasına dizilen kelimeler yerini anlam bulan susmalara bırakır.
İnsanlar konuşarak değil, birlikte susmayı başararak anlaşabilirler. Susmak bir anlaşma, kelimelerin gücünün yetmeyeceği anlatım ve beraberce yapılabildiğinde en güzel eylemdir. Birlikte konuşabileceğin bir yığın insan varken etrafında, beraber gönül inşirahı ile susabileceğin insan sayısı oldukça azdır. Bu yüzden susmak, sade, zarif ve azdır.
Bazen susmak en ağır cevaptır. Aklımıza, bedenimize ve yüreğimize tüm şiddetiyle değen kalabalık cümlelere sıkıca sunduğumuz sükût, en okkalı cevaptan daha etkilidir.
İster bireye isterse bizleri bir araya toplamış muktedirlere, onların yüreğimize basıp çıkaracağımız sesten alacakları zevke ciddi bir darbedir de.
“Ne dedi?” sorusuna “ sadece sustu” cevabını alan hiçbir sorgucu, bu cevabın altından kalkamaz. Konuşmak, bir kelimeyle ifade edilirken, sade bir suskunluğun anlamı kendi boyutunu, niyetini aşan anlamları da ifade edebilme gücüne sahip olur. Muhatabın beklediği kelimelere verilen suskunluk, bol acabalı cevap olarak kayıtlara geçecektir.
Bir sussak, susmayı bir öğrenebilsek en anlamsız gürültüler bile bu susmanın şiddetinden kelimelerinin anlamını yitirecektir.
Meryem’ce bir sukut, üzerimize çöreklenen ağırlıklardan, yükünü kaldıramadığımız yaşam tarzlarından, cevabını veremediğimiz ağrılardan kurtarıp, bizlere yapraklarını her sonbaharda döken bir çınar ağacı rahatlığı kazandırıp gelen baharla yeniden yapraklarını açacak güç katacaktır.
Ve susmak bir mağlubiyet, bir yenilgi, bir vazgeçiş değil bilakis sıkı durmak, bitmemek, teslim olmamak ve şiddetinden kelimelerin hükmen mağlup olduğu bir derviş hüneridir.
Mecnun, içindeki kopuk ve kurulamayan cümlelerine mağlup olup dışarı atarak mecnun olurken Leyla en güzel sustuğun için Leyla’dır.
“Susarak özlemek, susarak beklemek, susarak sevmek” yerlere dökülüp, bedeni yara bere içinde kalmış birçok kelimelerden daha temizdir.
Bu yüzden çok konuşmak çok yük getirirken çok susmak çok yük götürür.
Mağara yarenlerinin uzun suskunluğuna ortak olan bir kıtmir, özenilen ve unutulmayan bir sükût ortağı olarak unutulmazken, kalabalık gürültülerin sahipleri artık bir nokta kadar bile yer işgal etmezler.
Bazen de kalabalık yerlerimizin gürültüsünden hiçbir ses duymayan yüreğimize İlahi bir yardım eli dokunur usulca:
Yusuf 86: “Ben kederimi ve hüznümü yalnızca Allah'a arz ederim”
Bu, bütün alengirli laflara, afişe edilmiş serzenişlere, çok gürültülü bağrışmalara bir sus eli değişidir.
Sözün yorduğu ve aleyhinde şahitliğe tutuştuğu zamana bir dur ihtarı, sıkıca giyilmesi gerek bir iç kuşağı, insanı baştan çıkaran parıldayan vitrinlere onurlu bir sükût duruşu,
çok kelimenin hamalı olmaktansa tavsiye edilen bir derviş hüneridir.Gavs-ı Hizani hazretlerinin mekânında bulunan bir kişi hazrete “Keşke şeyh bize biraz sohbet etse” der
Bunun üzerine Gavs-ı Hizani hazretleri şöyle buyurur “Bizim sükûtumuzdan fayda görmeyen, konuşmamızdan da göremez!”

Evet, susmak yazılamaz da, en güzel susarak anlatılır.

Mehmet Deveci

[tevhid_]

Mehmet Deveci ...denince okunmadan geçinmez hocam Allah razı olsun

[GÖKCEN_AZRA]

su damlası Üyemizden Alıntı

Evet, susmak yazılamaz da, en güzel susarak anlatılır.

[su damlası]

tevhid_ Üyemizden Alıntı

Mehmet Deveci ...denince okunmadan geçinmez hocam Allah razı olsun

Amin.. ecmain inşaALLAH..

[Gallaxy]

Çok güzel bir yazı

[umut628]

Susmak, edepten öte bir sanattır. Sabrı, empatiyi, muhasebe ve murakabeyi kapsayan bir sanat. Bir ahlâk disiplini. Dinleme sanatını da içeren bir iç eğitim.

Sessiz fırtına, yüreğe akan gözyaşları, derinliğin en derin yerinde sükût, susmak olgusunun cevabıdır. Susmak; “etkisiz ve tepkisiz kalmak”tır diye tarif eden sözlükler yanılgı içindedir. Sessizlik ve sakinlik belki az daha yakın durur bir izah olabilir. “Sükût ikrardan gelir” deyişi yanlış bir algıdır. Susmak, sükût, sessizlik mana âlemine yönelten bir projeksiyon da olabilir. Hz. Ömer der ki; “ben derdimi ne dostuma söylerim, ne düşmanıma. Çünkü dostum üzülür, düşmanım sevinir. Beni en iyi bilen Rabbimdir.” Burada da susmanın asaletini görüyoruz.

Medeniyet güneşi peygamberimiz; “Az konuşmak imândan, çok konuşmak nifaktan” der. “Söz gümüş ise, sükût altındır” özdeyişi de var. Fakat biz susmanın başka boyutlarında seyr-ü sülük yapmak istedik. Benjamin Franklin; “Suskunluk her zaman bilgeliğin belirtisi değildir. Fakat gevezelik daima aptallığın belirtisidir” derken ne kadar haklıymış. Tecrübeler bunu bize öğretmiş olmalı. Ancak iyilerin, erdemli, onurlu insanların suskunluğu toplumu korkutmuyorsa, o toplum kendini sorgulamaktan uzaktır, felaketlere adaydır.

Susmak, ağzına kilit vurmak demek değildir. Susmak bir bakıma haykırmaktır. Susmak sabrın cidarında dolaşan bir görünmez fırtınadır. Bazen de hareketsiz bir engin deniz misali masmavi ve durudur. “Sus ya da susmaktan daha değerli bir şeyler yap” diyen Pisagor akıldan yoksun olmasa gerek. Yalnız burada önemli bir nokta var. Susturmak değil, susmak… İkisini karıştırdık mı felaket olur. Susmakta bir nezaket, incelik ve derinlik vardır. Susturmak ise haksızlık, zulüm ve zorbalık kokar. Kabalıktır yani. Ayrıca gönül suskunluğu, göz suskunluğu, akıl suskunluğu vardır ki, bu ayrı bir suskunluk, susmanın değişik bir versiyonudur.

Susmak estetik edanın zarif bir eylemidir. Bin konuşmadan evla bir dildir. Beyinle yüreğin, akıl ile sabrın ittifakıdır.

NACİ GÜMÜŞ

[Esma_Nur]

Susmak ne güzeldir,
Muhatap arifse edep,
Aşıksa ifade,
Ahmaksa cevap ...

[VuslatAksa21]

Bazen En güzel Cevap Sukuttur...
Ağır Gönüllerde..

RABBIM razi olsun Dua ile Kalın Vesselâm...

[su damlası]

özlem, örneğin, işitmeyeceğini bildiğin birisine -
yalnızca
ona; ama, kendi kendine - ”nerdesin?”
diye seslenmendir”…

[su damlası]

Ruhum Hayli Yorgun .
Yaralarım Deste Deste Şiirlerle Sargılı