YORGUNUM HAFIZ...
 

Yorgunum Hafız!...

Babamın yedi çocuğundan en güçlüsü olmaktan..

''Sen bir başka güçlüsün kızım,sen farklısın kardeşlerinden.''Bu cümlenin yükünü bir ömür çekmekten Yorgunum Hafız!

Annemin dertlerini paylaşırken ''Onlar da evladım ama sana nazım bir başka geçiyor yavrum.''derken içinin sır okyanusunda boğulmaktan Yorgunum Hafız!

''Hatun, Rabbim senden razı olsun,sen olmasan ben nasıl taşırdım bu hayat yükünü.''diyen eşimin yüreğindeki rahatlamanın yüreğimde esen rüzgarından Yorgunum Hafız!

Evlatlarımın ''Anne senin gibi bir annem iyi ki var,sen bir tanesin..'' deyişindeki o tebessümün,o öz güvenin sırtıma yüklediği borandan(yağmurdan) Yorgunum Hafız!

Arkadaşlarımın ''Sen iyi bilirsin? Sen iyi düşünürsün? Bu konuda senin fikrin önemli?'' gibi söylemlerinin üzerime bıraktığı dalgalardan Yorgunum Hafız!

YORGUNUM HAFIZ!..YORGUNUM...

Asla içimdeki ben olamayacağım için,
Asla yağmur yağarken bata çıka çamurlara hayallerimi bırakamayacağım için,
Asla pamuk şeker yerken yüzüm gözüm kirlense de yüreğimi sonsuza uçuramayacağım için,

Ve en önemlisi hiç ''Uslu çocuk olmayacağım anne!'' diyemediğim için,
YORGUNUM HAFIZ...YORGUNUM!...

Nurcan Kalembaşı