Benim de Gözümün Yaşını siler misin?
 

Ey Resul ! Ey Rahim, ve Ey Kerim …


Ey; gözlerinde cenneti saklayan, ayağını bastığı yerler cennet kokan nebi!.

Ey; Yaradan’ın en guzel eseri!. “Sen olmasaydın, sen olmasaydın.. alemleri yaratmazdım!.” dedigi!. Var oluşunun şerefine, bütün varlığı hediye ettiği!.

Ey; insanoğlunun ufku -en güzel insan.. Allah’ın sevgilisi, kainatın gozbebeği!.

Sen den şefaat dilenen biçarelerin en sefiliyim, desem.. şefaat edermisin?.

Ey; kupkuru çölleri cennete ceviren gül!.
Ey; gönlünden gül dökülen resul!.

Küçük kız çocuğunun elinden tutup da giden, kuşu ölen çocuğa başsağlığı dileyen.. gözlerinden yaş dökülen devenin gözyaşlarını silen resul!.
Benim de gözümün yaşını siler misin?.

Küçük kız çocuğunun tuttuğu gibi tutsam elinden; yüreğimden binlerce kuş uctu, bin’i de öldü desem.. bana cennet kuşlarından bir kuş bahşeder misin?.

Ey; Islam’ın peygamberi!. Sevda ikliminin, en güzel mevsiminin, en guzel çiçeği!.Ama mahzun, ama kederli…Daima düşüncede, daima hüzün icinde ömründe, bir defa bile, kahkahayla gülmemiş.. gül yüzlü, güler yüzlü sevgili!.

Gözlerimi yumsam, ve; hulyana dalsam.. o gül kokulu gülüşün ile, benim de gözlerimin içine güler misin?. Bir kerecik olsun seni düşünerek başımı koyduğum olmuşsa yastığıma,tutunduğum olmuşsa sana ve senin sevdana.. işte onun, işte onun hatrına!.

Ey; gözünü sevdiğim, özünü sevdiğim, sözünü sevdiğim!.
Ey; gönlümün sultanı efendim!. Ümidim, muradım, kurtarıcım, mujdecim…Seninle Kevser havuzunun başında bulusabilecek miyim?. desem.. bulundugun yerden, yureğime bir damla su serper misin?.

Seni sevsem!. Cok, cok sevsem!. Öyle cok sevsem ki; sen koksa özüm, yüreğim.. sen koksa nazım, edam.. gönlüm sen dolsa, benim herşeyim sen olsan ! Ali’n, Fatıma’n gibi olsam!. Seni, onlar gibi seviyor olsam.. sen de; beni, onları sevdiğin gibi sever misin?
Ey; bize bizden daha ziyade merhamet eden!. “Ümmetim, ümmetim!.” diyerek, üstümüze titreyen!.
Ey; en ziyade muhtacımız, en cok isteyenimiz!. Bizi, Hak’tan dileyenimiz!.
Sen, umanı umutsuzluğa düşürmezsin!. Sen, senden isteyeni geri çevirmezsin!.

Asr-ı saadet’ten değilim!. Kokladığın gül, soludugun hava, yediğin hurma, içtiğin süt, okşadığın kuzu, bindiğin deve, avuçladıgın kum dahi değilim!. Bir kez olsun, yüzüne yüz sürmedim!.
Lakin; ben, senin.. “Kardeşlerim!.” dediğindenim!. Ve; sana ve sünnetine revan olmak isteyenlerdenim!. Ve lakin; daha hala sevgili Veysel Karani’nin tırnağının ucu misali bile değilim, desem.. bana da hırkandan gonderir misin

Doğduğun günün, gecenin hürmetine.. bu gün ve gece; yüreğime, bir nur olup düşer misin?.

Sevgili Peygamberim!. Rabbim; sana ve, senin al ve ashabına.. ağaçların yaprakları, denizlerin dalgaları ve yağmurların damlaları sayısınca salat, selam ve bereketler ihsan eylesin;

Amin…Amin…Amin…

Cvp: Benim de Gözümün Yaşını siler misin?
 

Cvp: Benim de Gözümün Yaşını siler misin?
 

Esselatü vesselamü aleyke ya rasullah..
Anam babam sevdiklerim sana feda olsun!..


Yarabbi O'nu (sav) . seven tüm kullarının sevgisinin senin katındaki derecelerinin ağırlıgınca efendimize tam bir salat ve selam eyle...
Amin Amin Amin...

Cvp: Benim de Gözümün Yaşını siler misin?
 

Rüzgarda savrulan kuru bir yaprak gibi şimdiler de gönlüm,
Yorgunum, bıraktım kendimi
Bir oyana bir buyana savruluyorum…
Düşüncelerim savruluyor, ben savruluyorum…

Başımı kaldırıp gökyüzüne bakıyorum;
Hep böyle gri miydi?
Ve böylesine soğuk…
Bilmiyorum…

Gökyüzü mü böylesine karanlık,
Yoksa yüreğim mi yıldızları görmemeye inatlı?
Bilmiyorum…

Hangimiz daha çok ve daha içli döküyoruz gözyaşlarını
Ve hangimiz, hangimizin damlalarında saklıyoruz hüznünü…
Bilmiyorum…

Bildiğim tek şey var,
Sen daha temiz ağlıyorsun yağmurum.
Güller, uzanmış gökyüzüne, damlalarını bekliyor hasretle;
Gelse de okşasa bizi…

Peki ya ey gönlümdeki Gonca, Sen Güllerin Efendisi,
Sen ne haldesin?
Gözlerin nemli, boynun bükük mü?
Sancıyor mu yüreğin bu mücrime?
Utanıyor musun halimden?

Affet beni, affet yüreğimdeki Gonca,
Affet beni ki köklerin kirli gözyaşımla sulanmakta…

Ben Sana yağmur olamadım,
Biliyorum…
Ama Sen, hep En Sevgili, Sen hep ümitli…
Yağacak dedin;
Bir gün o da aşktan yağacak…

Bak işte yağıyorum,
Dualarımı katıp gözyaşlarıma,
Sağanak sağanak Sana koşuyorum.
Kapındayım, geldim işte,
Ey vefasız sevdalının vefalı Sevgilisi,
Günahkar damlaların tertemiz Efendisi…

Cvp: Benim de Gözümün Yaşını siler misin?
 

[Linkler Ziyaretçilere Kapalıdır.Giriş Yap Veya Üye Olmak için TIKLAYIN...]

YA BEN...!
Yâ Rasûlallah!
Size nice methiyeler dizilmiştir, her birinden inci tanesi sözler parlayan. Size nice övgüler yazılmıştır, hiçbirinin sizi anlatmaya kâfi gelemeyeceği. Size nice şiirler yazılmıştır, vezinlerinde, kafiyelerinde buram buram hasret kokan; ama ben... Ben ki bu acizliğimle size sadece ve sadece kuru bir hasret dile getirebilirim. Ondan ötesi beni aşar. O hasretliği dile getirmekten de utanırım. Çünkü;
Hasret dolu gönüllerin hicranı hiç bitmez, daim yanar yâ Rasûlallah, ya ben...!
Hasret dolu gönüller vuslat için gece gündüz ağlar yâ Rasûlallah, ya ben...!
Hasret dolu gönüller mübarek isminiz anılınca kalbinin orta yerine bir ok saplanmış gibi sızlar yâ Rasûlallah, ya ben...!
Hasret dolu gönüller size kavuşmak için, size itaatten bir an bile gafil olamaz yâ Rasûlallah, ya ben...!
Hasret dolu gönüller sizin yolunuza "can" ortaya koyar yâ Rasûlallah, ya ben...!
Hasret dolu gönüller mâsivâyı, anayı, babayı, evlad-ü iyâlı yoluna kurban eder yâ Rasûlallah, ya ben...!
Hasret dolu gönüller sizi kendi nefislerinden bile daha çok sever yâ Rasûlallah, ya ben...!
Hasret dolu gönüller isminizi zikrederken, zemheri yemiş serçe misâli titrer yâ Rasûlallah, ya ben...!
Hasret dolu gönüllerin gecesi gündüzü, saati dakikası, velhasıl her anı sizinledir yâ Rasûlallah, ya ben...! Ya ben...! Ya ben...!

Nasıl derim ki size hasretim diye!
Bizârım... Bizârım gözlerimden yâ Rasûlallah, hâlâ görüyor. Bizârım... Bizârım kalbimden, hâlâ atıyor. Bizârım... Bizârım duyarsız gönlümden, sisli düşüncelerimden, samimiyetsiz sözlerimden ve bizârım, bizârım hâlimden yâ Rasûlallah! Bir şey yapmamanın inkisarı içinde hep mutsuzum. Halbuki sizi bilmek ne güzel, sizi anlayabilmek, hissetmek, her nefeste varlığınızı duyabilmek. Asıl mutluluk bu, asıl huzur bu, asıl güç bu.

Nefsime sesleniyorum ki;
Sevgiyi bir kez tadacak olsan,
Hiçbir güç ayıramaz bil, seni ondan,
Nefsini içinden bir de kovarsan,
Mutluluk yolunu açmış olursun,
Yoluna ışıklar saçmış olursun.

Bu bedbahtlıkla nasıl çıkarım huzuruna huzur-u mahşerde, utanmadan nasıl bakarım gül cemâline.
Siz ki;
Yüce Rabbimizin uçsuz bucaksız rahmet umanında: "Sen olmasaydın, Sen olmasaydın âlemleri yaratmazdım" hitabının ma'kes bulduğu ebedi nur.
Siz ki;
Davası uğruna mübarek yüzüne isabet eden talihsiz taş ve tükürüklerin talihsiz sahipleri için "Allah'ım! Sen kavmimi affet onlar bilmiyorlar" diyecek kadar müsamaha ve rahmet abidesi.
Siz ki;
Nebîler dahil, herkesin kendi derdiyle kıvrandığı o mahşeri gün ve kalabalıkta -kendisini değil- ümmetini düşünerek: "Ümmetî! Ümmetî!" diye haykıran tek peygamber.
Sizi anlatmak bana düşmez, haddim de değil yâ Rasûlallah. Sadece nefsime nâkıslığının, acizliğinin, bedbahtlığının derecesini bildirmek ve: "Bak, Gör! Rabbin bir peygambere ümmet olmayı nasip etmiş de, sen ne haldesin" demektir maksadım.
Ve umarız ki yâ Rasûlallah, Efendimiz Abdullah Fârukî el-Müceddidî Hazretleri hürmetine size erelim. Efendimiz ile size gelelim. Efendimiz ile sizi görelim. Bundan öte neyin kıymeti var ki! Sizi anlamayan gönül neye yarar ki... Sizi söylemeyen söz neye yarar ki... Sizi zikretmeyen dil neye yarar ki... Sizi görmeyen göz neye yarar ki...

Aşkın lezzetine ermeyeceksem,
Ruhumu yoluna vermeyeceksem,
Mahşer günü sizi görmeyeceksem,
KÖR OLSUN BU GÖZLER YÂ RASÛLALLAH!...

[LEFT]Yazı'nın Yazarı :
Abdurrahman ÖZCAN,

Aşkın lezzetine ermeyeceksem,
Ruhumu yoluna vermeyeceksem,
Mahşer günü sizi görmeyeceksem,
KÖR OLSUN BU GÖZLER YÂ RASÛLALLAH!...

Amin..