Yusuf Dedim.. Sus Dedi Zuleyha /İbrahim İnecik Yusuf dedim.. Kendi adımı unutarak .. Nil kıyılarından.. Kenan İllerinden.. Bin yıllar süren sevdaların ardından.. Zalim bir Yokluğun can yakan ıstırabına katlanarak... Yusuf idim bir zamanlar.... Kayboldum Kuyular arasında.. Züleyhalar sardı etrafımı.. Kenan'a varamaz oldum... Aşk ile düştüm yollara.. Yakup Ağladı Ben ağladım.. Ben Yandım .. O yandı... Köle sandılar beni.. Can pazarlarında sattılar .. Saraylara..sığmadım... eğilmedim..asla... Kuyuda nasıl durdum sa.. Zuleyha'ya karşı oyle durdum.. zindan esir edemedi beni.. Dağlar ... Çöller.. nehirler Dokundum Çağın zalim Kalbine.. Parmaklarımla ezdim Putları... Ve Yakup geldi Kenan'illerinden.. Bir Güneş.. Bir Ay.. Ve yıldızlar.. Sustu alem.. sustu Diller.. Yakup ağladı.. Ben Ağladım.. Yusuf Dedim.. başlarken satırlarıma... Sus Dedi zuleyha.. Ürkütme Kalbimi.. Var git Yoluna.... [Linkler Ziyaretçilere Kapalıdır.Giriş Yap Veya Üye Olmak için TIKLAYIN...] İbrahim İNECİK |
suskunluk çoğu zaman güçlü bir direnişin habercisidir... emeğine sağlık inecik kardeş czk* |
Cevap: Yusuf Dedim.. Sus Dedi Zuleyha Sesini duydum Zuleyha'nın gece'nin karanlığında yürürken Yusuf'u özlemiş besbelli Solgun bir gül .. ölgün bir gün gibi düştüğü Kuyulardan Çıkmak istiyor Ah zuleyha.. Yusuf'u bilirsin sen ...aşk'ı ve hasreti.. Bilmem hangi çölünde Mısır'ın.. hangi zamanda çıkar gelir Beklediğin ses Ya ölümün baş ucuna yaslanmış ayrılık gibi Yada Bilinmez bir diyara Ebedi bir yolculuk gibi Zuleyha aşk Seni bekler; Kuyuda Yusufla beraber |
Cevap: Yusuf Dedim.. Sus Dedi Zuleyha " Âşık olmayanlar Zûleyha ismine dokunmasınlar " Ey Zûleyha… Gör Zûleyha… Bil Zûleyha… Yüreklerimiz bir kez daha aşkından değil… Utancından eriyerek söylüyor… Biz aşkı senle gömdük toprağa, Ne sevecek Ne de sevilecek bir yürek kaldı ortada... Bil Zûleyha… Artık sevdalar göklere çıkmıyor… Daha ilk engelde takılıp geri dönülüyor… Hala Leyla faslındalar ki Mevla’ya nasıl ulaşsınlar… Bir çocuk yürümeden koşamaz ki, İnsan sevginin ne olduğunu bilmeden Mevla aşkıyla nasıl yansın Hiç yanmamış ki ne bilsin Bir yürek nasıl erir sevgili uğruna nûr olur… O sevgi nasıl göklere ulaşsın ki Zûleyha… " Sevgili !... Kapına geldik ; AŞK’ı öğret bize ve AŞK’ını ver yüreklerimize…" Ama Zûleyha Bil ki ; Adını yazdık yüreğimizin en kör noktasına Aşk deyince Kulaklarımızda sen çınlıyorsun İlk önce Yûsuf diye eriyişin ki Rabbim sana lütfedince Yûsuf’u Yûsuf’tan ilahiye dönen aşkının büyüklüğünü anıyoruz Bil Zûleyha Senden yüzyıllar sonrada yaşıyoruz Ne ömrünü Yûsuf uğruna adayacak Zûleyha var… Ne de uğruna ömür adanacak bir Yûsuf… Hal böyleyken Nasıl göklere ulaşsın Sevdalar!.. " Aşk iğnesiyle dikilince bir dikiş, kıyamete kadar sökülmez imiş. Aşk ile insan elbet güneşe benzer ve aşksız gönül misali taşa benzer hayat ı aşka bölünce aşk çoğalır ; Bütün hayatları toplasan geriye Aşk kalır…." (alıntı) |
Yusuf idim bir zamanlar.... Kayboldum Kuyular arasında.. Züleyhalar sardı etrafımı.. Kenan'a varamaz oldum... Aşk ile düştüm yollara.. Yakup Ağladı Ben ağladım.. Ben Yandım .. O yandı... |
SAAT: 17:50 |
vBulletin® Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
User Alert System provided by
Advanced User Tagging v3.2.6 (Lite) -
vBulletin Mods & Addons Copyright © 2024 DragonByte Technologies Ltd.