Ey masum ve güzel evladım!

[seydanur]

Ey masum ve güzel evladım!

Ey masum ve güzel evladım!



Ey temizlerden de tertemiz günahsız çocuğum.
Seni Allah’ın rahmetine emanet ediyorum,
Ve öyle de bırakıp gidiyorum,
Rabbim, seni ve hayatını mesud ve bereketli kılsın.
Anneciğinin yokluğundan hiç üzüntü duyma.
Sen Allah’a emanetsin.
Ey bir rüyanın kurbanı olacakken,
Allah’ın lûtfu ve ikramı sayesinde kurtuluş sadakası ile
Ecel celladının pençesinden yakayı kurtaran
Abdullah’ın masum yavrusu olan sen!
Eğer düşlerim doğru çıkacak olursa sen bütün insanlara ve cinlere gönderilecek son peygambersin.
Bütün insanlara helal ve haramı bildirmeye
Bütün gerçekleri çerçevelemeye
Ve ceddin İbrahim Aleyhisselam’ın dini,
İslâmiyet’i tekrar hayatlandırıp, duyurmaya memursun.
Çünkü Allah, İbrahim Aleyhisselam gibi seni de
Putlardan ve puta tapanlara uymaktan korumuştur!
Her yaşayan ölecektir ,
Her yeni eskiyecektir,
Her çok tükenecektir,
Her yaşlı göçecektir.
Ve Ben de bir gün öleceğim
Fakat Sen’in gibi temiz ve tertemiz bir evlat doğurdum
Ardımda Sen’in gibi büyük ve hayırlı bir evlat bırakıyorum.
Bunun için adım ölmeyecek, sonsuza dek hayırla anılacağım.
Hz. Amine annemize aittir

[seydanur]

Naa't-ı Şerîf.


Kapında bir gedâ-yı hâkisârım yâ Resûlallâh
Garîbim bî-kesim hayrân ü zârım yâ Resûlallâh

Tenezzül eyleyip hasretle nüzhetgâh-ı ma’nâdan
Gelip bu âlem-i sûrette hârım yâ Resûlallâh

Şehâ “hubbu’l-vatan” emriyle sensin eyleyen fermân
Vatandan ayrı düştüm bî-karârım yâ Resûlallâh

Unuttum aslımı nefs ü hevâya olmuşum tâbi’
Esîr-i gurbetim terk-i diyârım yâ Resûlallâh

Gönül beyt-i İlâhî olduğun fehm etmişim ammâ
Hayâl-i ma’siyetle dil-figârım yâ Resûlallâh

“Şefî’ü’l-müznibîn” hem “rahmeten li’l-âlemîn” sensin
Sana Müştak-veş ümmîd-vârım yâ Resûlallâh

MÜŞTAK EFENDİ