Güzele bakmak sevap mı, yoksa gözlerin ihaneti mi?

[Minam]

Güzele bakmak sevap mı, yoksa gözlerin ihaneti mi?

Güzele bakmak sevap mı, yoksa gözlerin ihaneti mi?

Güzel nedir, güzel kimdir, güzel kime göredir, güzel kimin içindir? Güzel, nefsin hoşlandığı nesne midir? Yoksa güzel, kalbin akl-ı selimle marifet ve ilim devşirdiği şey midir? Başlıkta sorduğumuz soruyu bu sorular çerçevesinde ele almamız gerekir.

Bunlardan birincisi kötülüğü emreden nefsin güzeli, ikincisi kalbin ve gönlün güzelidir. Birincisinde nefis, gördüğü güzele kendi hesabına bakar ve çirkinleştirir. İkincisinde kalp ve gönül, gördüğü güzele Allah hesabına bakar ve daha da güzelleştirir.

Birincisinde nefsin çıkış noktası kendi açısıdır, niyeti ve nazarı kendi zevkidir ve sınırsız arzularıdır. Burada göz bir tahrik âleti derecesine inmiştir. Bu bakışta hayır yoktur. Bu bakış şükürsüzdür, nankörcedir; bundan dolayı haramdır. Namahrem açık da olsa, örtülü de olsa, güzel de olsa, çirkin de olsa, ona nefis hesabına bakmak haramdır.

İkincisinde kalbin ve gönlün çıkış noktası, niyeti ve nazarı Allah’ın sonsuz güzelliğine ulaşmaktır; yaptığı iş ilim, marifet ve şükürdür. Gayesi Allah’ın rızasını tahsildir. Üstad Bediüzzaman’a göre, burada göz, her şeye gözün yaratıcısı hesabına bakar, her şeyi güzel görür, büyük kâinat kitabının okuyucusudur, Allah’ın sanat mucizelerinin bir seyircisidir ve yeryüzü bahçesindeki rahmet çiçeklerinin mübarek bir arısıdır. (Sözler, 6. Söz, s. 55)

Bu ikinci yaklaşımda her şey güzeldir. Bu bakışta lütuf da güzeldir, kahır da güzeldir. Huzur da güzeldir, bela da güzeldir. Göz, Kur’an gibi, “Allah her şeyi güzel yaratmıştır” (Secde, 32/7) der, her tecellide güzellik arar, güzellik bulur. Allah’ın isimlerinin ve sıfatlarının eserlerini büyük bir saadet ve huzur içinde izler, görür.

Bu bakışta kalp Bediüzzaman gibi, “Melekutiyet (eşya ve hadiselerin iç yüzü) ve hakikat itibariyle her şey şeffaftır, güzeldir” (Sözler, 22. Söz, s. 393) der, Allah’ın isimlerinin tecellilerinden ilim, marifet ve şükür balı toplar. Gönül, bu bakışta İbrahim Hakkı gibi her tecelli için, “Görelim Mevlâ’m neyler, neylerse güzel eyler!” der, Cenab-ı Hakk’ın tasarruflarına teslim olur.

Nefis hesabına namahreme bakmak sevap değil, günahtır. Nikâhımız altında olan güzele ya da bakışı haram olmayan yaratılış, fıtrat ve tabiat güzelliklerine Yaratıcı hesabına bakmak ise sevaptır.

Kur’an, haram bakışı “hâinete’l-a’yün/gözlerin ihaneti” sözüyle ifade eder. Cenab-ı Allah şöyle buyurur: “Allah gözlerin ihanetini de bilir, gönüllerin sakladığını da...” (Mü’min, 40/19)

Gözlerin ihaneti ifadesi, Kur’an’ın eşsiz dilinde, gözlerin gizlice harama kayması demektir. Burada nefs-i emmare, birer kudret harikası olan gözleri kendi hesabına kullanıyor. O iki inci tanesini harama yönlendiriyor.

Oysa bu esnada gözlerin haram noktaya kayıp gidişini Allah görmektedir. Nefs-i emmare ise, Allah’ın, gözlerin bakışını görüyor olduğunu ya nazara almıyor ya da unutuyor. Kur’an buna “gözlerin ihaneti” diyor

((alıntı))

[Medine-web]

helalinden başka çiçekten koku almak isteyen soluk utansın..
verilen sözlerin arkasında durmayan şerefler utansınn..
gözlerine ihanet eden gözler utansın..
imanında sebat etmeyen imanlılar utansın..

[Seleme]

Güzele bakmak sevaptır sözünden haram olan ve nefse hoş gelen kişi yada varlıklardan ziyade benim aklıma hep masum güzellikler gelir.Mesela bir bebek,bir gül,doğa,nehir..vs bakmasını bilince her varlık bize Rabbimizi fısıldar o yüzden de güzel gören güzel düşünmez mi.Bu sözden yola çıkarak güzele bakmak bu doğrultuda sevap oluyor..

[EcelBekcisi]

Zaten bir insan harama bakarsa bundan daha çirkin bir hareket etmiş olmaz.Hele de evli ise o zaman hanımına karşı büyük bir sadakatsizlik yapmış olur.Malesef günümüz bu gibi insanlarlarla dolu."Kalbine müktedir olamayan nefsine müktedir olamaz.Bir insan gözlerini haramdan sakınması için öncelikle kalbine müktedir olması gerek.Nefsinin dediklerini değil,nefis onun dediklerini yapması gerek.Efendimiz s.a.v"HAngi insan ALLAH cc korkarak gözlerini haramdan sakınırsa ALLAH cc onun kalbine öyle bir iman nakşederki onun tadını kalbinde hisseder."buyurmakta.Büyük zatlar yürürken ayak uclarına bakarak yürürlermiş.Onun için bir müslümanada yakışan gözlerini kısarak ve etrafına fazlasıyla bakmayarak gideceği menzile hızlıca ulaşmalı.

[Mihrinaz]

Güzelliklere Esmai Hüsna tecellisi, tefekkür nazarıyla bakmaktan, haram bakışa, meşru güzelliklerden namahrem bakışa dönüşen, haram bakışa sevap yapıştırılan çok yanlış yerlere çekilmiş bir söz. İndirin o bakışları yanınızdan geçenlerden, foto paylaşanlardan, profil resimlerinden. Burdan sevap yok, günah ise çok. Açık giyinenin, dekoltelinin, süslenenin, şortlunun, taytlının, teşhircilerin günahına, bakmak sevap diyerek ortak olma. Gözünü hizaya çek...İndir bakışlarını.Gözleri haramdan sakının!