Hüseynî ve Zeynebî Mesaj Tüm Nesillere Taşınmalıdır/Medineweb
 

Bu evrensel mesaj, on dört asırdan beri her devirdeki Müslümanlar tarafından gür bir seda ile nesilden nesle layıkıyla aktarılsaydı bugün İslam aleminin çehresi daha farklı olurdu.

Hüseyni mesajı, hiçbir mezhep ayırımı yapmadan bütün Müslümanlar alabilseydi, anlayabilseydi ve sonraki nesillere aktarabilseydi, bugün olduğu kadar İslam coğrafyasında zulüm yaygın olmayacaktı ve zalimler bu kadar serbest dolaşamayacaktı, bu kadar rahat destekçi bulamayacaklardı.
Hüseyni Mesaj kitlelere ulaşmasın diye, daha sonraki çağlara taşınmasın diye bu cinayeti işleyen Emevi ailesi ve yandaşları, Yezit ve yanındaki çanak yalayıcıları tarafından olağanüstü tedbirler alınmış, belki çuval çuval altınlar harcanmış ama mesajın yayılmasına engel olamamışlar.

Hz. Hüseyin'in canı pahasına yazdığı bu destanın, oluşturduğu bu mesajın bizlere kadar ulaşmasına mani olamamışlar ama bütün bir coğrafyaya ve bütün Müslümanlara yayılmasına ne yazık ki mani olmuşlar.
Hicri 1439. yıla girdiğimiz şu zaman diliminde sayıları iki milyarı bulmuş olan dünya Müslümanlarının tamamı “On Muharrem� acısını yaşayamıyorsa, sancısını çekemiyorsa, bu cinayeti işleyenlerin cinayetten sonraki çalışmaları başarıya ulaşmış demektir.
Kadın-erkek, yaşlı-genç her Müslüman yaşadığı yıllar boyunca Hüseyni Mesajın bizzat taşıyıcısı olmalı, o acıyı kendi vicdanında yaşamalı ve sonraki nesillere aktarılmasında da görev almalı.

Vahyin merkezinde, Cebrail aleyhisselamın gece-gündüz, akşam-sabah uğradığı Peygamber evinde büyümüş gelişmiş olan Hz. Hüseyin, ciğerparelerini feda ederek, canını vererek yazdığı destan ile oluşturduğu mesaj ile şunu demiş oldu; son kitap kendisine uyulsun diye inzal oldu, son peygamber kendisine tabi olunsun diye gönderildi. Allah'ın kitabından ayrı yol tutanlar itaate layık değillerdir, Allah Resulünün izinden sapanlar, sapıklardır.
Hüseyni duruş, Hüseyni mesaj, on dört asırdan beri yaydığı adalet ve hakkaniyet ışığı ile tüm zalim ve zorbaların suçüstü yakalanmalarına yardımcı olmuş, her devirdeki zalim ve zorbaların da korkulu rüyaları olmuştur.

Bugün dahi Ehl-i Beyt anlayışı karşısında oluşturulan ittifak iyi tahlil edilirse, hangi menfaat etrafında birleştikleri iyi tespit edilirse Hüseyni mesaj karşısında sürekli bir endişe, sürekli bir telaş yaşadıkları daha iyi anlaşılacaktır.
Yaşadığımız dünyanın, yaşanılır bir dünya haline gelebilmesi için, zalimlere dar ve mazlumlara yar bir mekân olabilmesi için Hüseyni mesaj tüm çağlara ve tüm nesillere layıkıyla anlatılmalı ve aktarılmalıdır.

HÜSEYNÎ MESAJIN ZEYNEBÎ YÖNÜ


Hz. Hüseyin’in mesajını etraflıca anlamak ve idrak edebilmek için Hz. Zeyneb’i ve onun tebliğlerini, hakikatin açığa çıkması için canhıraş mücadelesini anlatmadan geçmek, gerçeği yarı yarıya örtmek demek olur.*

Hz. Hüseyin neyse Hz. Zeyneb de odur. Aynı davanın duayenleri, mücahidi, mücahideleri ve fedaileridir. Hz. Zeyneb, kardeşinin sorumlu olduğu kulluk ile kendisinin de sorumlu olduğunu biliyordu. İlahi davada cinsiyet ayrımcılığı yoktur.

Kadın olsun erkek olsun Rabbin mesaj ve ilkelerini yaşamak ve yaşatmakla yükümlü olduğunun bilincindeydi. Bu yüzden kardeşinden ayrılmadı. Mücadelenin her safhasında onun yanındaydı. Çünkü onlar Peygamber ailesiydi, hikmet ve iman üzereydiler. Zillet içinde haksızlık ve adaletsizliklere sessiz kalamazlardı.*


Onlar peygamberin terbiyesinden geçmişlerdi. Asıl namus ve şerefi Allah’ın dinini hakkıyla yaşamakta görüyorlardı. Bu yüzden ağır bedeller ödemeyi göze alıp ümmetin yolunda sönmeyen ışıklar oldular. Her asırda yollarını kaybedenler onların nuruyla hakka yöneldiler. Zeyneb ve Hüseyin, Allah’ın Kur’an’da verdiği mesaja tabi olup, gereğini tüm hayatlarıyla yaşadılar. Hz. Zeyneb, aile bilincinin nasıl oluşturulması gerektiğinin en güzel örneği oldu.*


Eş ve çocuk eğitimini ihmal eden günümüz hanımlarına bir örnek, bir ekoldür O… imanlı, bilinçli bir aile kararlı ve Hakkın şahidi olarak her bedeli göze alır. Ve bakıyoruz ki, Hz. Hüseyin ve Hz. Zeyneb ailelerini bu zorlu hayata hazırlamış eğitmişlerdi. Tüm aile zalim ve kâfir düzene karşı ayaktaydı.

Kerbela’da bir kadın var ki, sorumluluğunu çok iyi kavramış. Aile üyelerinin çocuklarının, kardeşinin, kardeş çocuklarının tek tek hunharca öldürülüşüne şahit bir kadın! Böyleyken hak yoldan ayrılmayan, İslam’ın izzetini önceleyen, Müslümanlara nasıl davranmalarını anlatan ve kendisi ilk örnek olandı o…

Bugün kadınlarımız rollerini ne kadar önemsiyorlar? Dinlerinin mesajını ne kadar sahipleniyorlar? Yazık ki sosyal konulardan uzak olan, toplumu yönlendirmekten uzak olan, duruşu belli olmayan, kararını veremeyen, bilinçsiz kadınlarımız, Allah’ın bu konuda soracağı hesaba hazırlar mı? Hiç zannetmiyorum…*

Bugün Hz. Zeyneb’in rolünü anlayabilen ve günümüzde örnek alan kaç kadın vardır? Belki yoktur diyemeyiz, ama sayıları bir elin parmakları kadardır ne yazık ki! Günümüz kadınları arasında, İslam adına ailesi katledilmiş olsa da hala konuşmaya, haykırmaya devam edebilecek kaç kişi bulunur acaba? Yoksa psikolojileri bozulup bunalıma mı girerlerdi?


Hz. Zeyneb, babası, abisi gibi geleceğin Müslümanlarına nasıl durmaları gerektiğini gösteriyor. Çünkü taa o zamandan ümmetin gelecek kaygısını taşıyorlardı onlar. Hz. Zeynep zalim Yezid’in yüzüne haykırırken, bugün kadınlarımıza susmak layık görülmüş. Kadın sesi haramdır diye hakikatlerin anlatılmasına engel konulmuş.*

Oysaki Hz. Zeyneb, tesettürü çiğnenmiş, esir alınmış olduğu halde Kufe’ye götürülürken zalim sultana “hak sözü” söylemekten korkmuyordu! Tesettürü parçalanmış olsa da, başı dik, bakışları keskin, kararlı, kendisini özgür ve temiz, emin ve doğru yolda olduğunun bilinciyle dimdik duruyordu.

Çünkü O utanılacak bir şey yapmamıştı. Tesettürünü kendi atmamıştı, zalimler tarafından parçalanmıştı! O asla utanılacak ve pişmanlık duyulacak bir şey yapmamıştı. Asıl utanacak ve pişman olacaklar Peygamber ailesine kıyanlar, Müslümanlara zulüm yapanlar, dünya sevgisiyle alçalmış, saltanat heveslileridir. Rabbin emirlerini çiğneyen, Peygamberin emanetine ihanet edenler utanmalıydı.

O, tüm acı ve dehşete rağmen doğru yoldan ayrılmıyor, direniyor ve haykırıyordu. Bunları yapmakla kalmıyor, merhamet ve adaletle İslam yolunun yolcularını (ehl-i Beyti) yetiştiriyordu. Onun tesettürü iradesi dışında açılmış parçalanmıştı.*

Oysa bugünün Müslüman kadını kendi iradesiyle tesettürden soyunuyor! Aradaki iman farkına bakın! Nerede Peygamber ailesinin sebatı, nerede Peygambere uyduğunu iddia eden Müslümanların sebatı? O, küfre meydan okudu. O, Rabbin rızasına odaklandı! O, her şeye rağmen İslam dedi. O, İslam için ağır bedeller ödedi. O, tüm çağlardaki mümin kadınlara örnek oldu! O, bütün müminleri etrafında topladı. Savrulmalarını önledi. O, Hüseyin’i kaybetti ama binlerce Hüseyin yetiştirdi! Onlar birbirlerini tamamladılar.*

Zeynep, Hüseyin’in bıraktığı yerden mücadeleyi sürdürdüğünün bilincindeydi. Haykırışlarıyla, hutbeleriyle, yırtılmış hicabıyla, utanmadan, başını hep onurla dimdik tutarak, mesajın yüzyıllar boyunca canlı kalmasına vesile oldu. Olayların tüm dehşetine rağmen aklını yitirmedi, psikolojisini bozmadı! Kardeşinin öldürülüşüne, kardeşinin çocuklarının ve kendi çocuklarının katledilişine şahit olmuştu! Buna rağmen sinmedi, batıla boyun eğmedi.*


Diyebiliriz ki, Zeynep olmasaydı mesaj akim kalacaktı. Zeynep, kendisine taziyeye gelenlere olanları tüm çıplaklığı ve dehşetiyle anlatmış, susmamıştır. Oluşan fırsatları kaçırmadı, tebliğ etti. O toplumsal örgütlenmeyi ve bilinçlenmeyi sağlamıştır. Rolünü iyi kavramış ve gereğini fazlasıyla yerine getirmiştir.

İslam uğruna hala duruşunu, safını belirlememiş olanlara örnek oldu. Hakkı batıldan ayırdı. Kimseye bir mazeret bırakmadı. Onlar sadece kendi aileleri için mi bu çilelere zulümlere katlandılar? Elbette ki hayır! İslam ümmetinin geleceğini güvence altına alıp, tüm sapmalardan koruyacak ölçüyü koymak için mücadele ettiler.

Onlar, ümmetin geleceğini ipotek altına almaya azmetmiş İslam maskeli zalimlerden nasıl korunulacağını öğrettiler. Safları ayrıştırdılar, kararsızlara karar, hedefsizlere hedef, çekingenlere cesaret aşıladılar! Hedefleri yüce, metotları yüce, sonuçları da ümmet açısından yücedir.*

Zamanımız Müslüman erkek ve kadınları da Hüseyin ve Zeynep gibi birbirlerini bütünlemedikçe “ümmet” dirilemez! Zeynep gibi tüm acılara, dehşet dolu günlere rağmen ümidi kaybetmeden direnmedikçe de diriliş mümkün olamaz! Yılgınlık, isyan, boyun eğmişlik yoktur, Hüseyin ve Zeynep’in mektebinde! Eğer erkeklerimiz Hüseyin olsa yanında Zeynep’i bitecektir. Tersini de söyleyebiliriz.*

Onların izinden gitme azminde olan bizler de “zillet müminlerden uzaktır”düsturuyla, zulme, haksızlığa ve adaletsizliğe, sapmışlığa, nefse uymaya set çekmeliyiz. Hüseyinvari, Zeynepvari bir bilinç ve dirilikle hayatımızı devam ettirip sonlandıralım inşallah!

Alıntı...