Kalem, İlim, İbret Diler

[Mustafa CİLASUN]

Kalem, İlim, İbret Diler

Ömür...
Ne müthiş okunası bir kitap
Ey edip neden halin bu kadar bitap

Kalem
İlim, irfan, ufukla ibret diler
Arşa yemin eden heva, zannı neyler

Gönül
Bir mürşide bağlanmak ister
Mürşit oldur ki ilim, irfan hakikat der

Hal
Hesapsız aklı neyler, zaaf der
İlme, irfana uzak olan güdüyü seçer

Adamlık
Bilmem ki niye cinsiyette aranır
Zulmü, şirki tercih eden adam mıdır

Nice
Okunmaya muhtaç kitap vardır
Güdü hükmeden olursa akıl bizardır

Vicdan
Ne kadar suskun bırakılsada
Her lahzada yaşanana şahit olandır

Zaaf
Beşer için anlık hata kapısıdır
Israr eden, enaniyeti seçen ziyandır

Mevla
Yarattığı her mahluka yakındır
Vefasız ve hakiyetsiz şer yanındadır

Kadın
Erkek bir birini tamamlayandır
İhlas güdüler de değil ilim, irfandadır

Hal
Niçin edebe meftun olan ardır
Edep ve irfandan uzak olan yabandır

Ham
Ve kurak olan bir gönül hardır
Her esintiye kapılan hesapsız zaaftır

Cehalet
Yalnızca bilgiden uzaklık değil
Hakikat ve kendine yabancılık adıdır

Kitap
Neşriyat eden yayıncılar vardır
Kapitalist döngü için yarışan ne acıdır

Edip
İlim, irfan, edep adına yazandır
Şan, şöhret nefse lazımdır, hilim ardır

Şair
Tefekkür ve tahayyül adına ufuktur
Hep romantizmi öne çıkartmak zaaftır

İnsan
Seçtiği bir yolun amel yolcusudur
Tevdi edilen, vefası beklenen umuttur

Yaratılan
Beşer ve mahluk için Sünnetullah
Değişmez hakikattir, ilim, irfan asıldır

Cinsiyet
Üreme, hissiyat farkı ayan olandır
İşte ruhu, aklı, vicdanı, iradesi olan
Zandan, bağnazlıktan kaçınan, irfan ve edeple kul olandır

Mustafa Cilasun