En güzel nida;Ezan

[selsebil]

En güzel nida;Ezan

Ezanla alakalı Kur'an-ı Kerim'de sarih olarak bir delil yoktur. Ancak fukaha-i kiram ve müfessirin-i izam, "İnsanları hakka davet eden sözden, sesten daha güzel, daha tatlı bir ses ve söz var mıdır?" (Fussilet, 41/33) ayet-i kerimesindeki "hakka davet" ifadesini ezan manasında anlamışlardır.Evet, Allahu Ekber ile insanları camiye davet eden ses, en kudsi bir sestir. Aynı zamanda, "Siz namaza çağırdığınız zaman onlar o çağrıyı eğlence ve alay konusu yapıyorlardı." (Mâide, 5/58) ve "Ey Müminler! Cuma günü namaz için çağrıldığınız zaman hemen Allah'ın zikrine koşun." (Cuma, 62/9) ayet-i kerimelerinde geçen "çağrıldığınız zaman" ifadelerindeki "nidâ" kelimesiyle de işâri olarak ezanın kasd edildiği ifade edilmiştir.

Hadis-i şeriflere gelince, Buhari, Müslim, Ebu Davud ve daha pek çok hadis kitabı ezan-ı Muhammedi'den bahseder. Müslümanlar, Medine'ye hicretin birinci yılında birbirlerini "es-Salâ es-Salâ" veya "es-Salâtü câmiatün" şeklinde namaza davet ederlerdi. Ancak bu şekildeki bir çağrı çok defa yeterli olmuyor ve uzakta oturanlar bu sesi duymadıkları için namaza yetişemiyorlardı; dolayısıyla da mü'minlerin bir araya gelmesi sağlanamıyordu. Peygamber Efendimiz (sallallâhu aleyhi ve sellem), ashabı toplayarak namaza çağırmak için nasıl bir yöntem kullanmak gerektiğini onlarla istişare etti. Bu konuda sahabiler farklı teklif getirdiler. Bazıları çan çalalım, bazıları boru çalalım, bazıları da ateş yakalım teklifinde bulundular. Ancak bunların hiçbiri ma'kul bulunmadı ve kabul edilmedi. Bazı sahabiler tarafından teklif edilen bayrak dikme meselesi de uygun görülmeyince o gün için ortak bir karara varılamadı ve toplantı sona erdi.

Abdullah b. Zeyd de diğer sahabiler gibi üzüntüyle evine dönmüş ve yatmıştı ki rüyasında bir zatın kendisine bilinen ezanı talim ettiğini gördü. Gördüğü rüyayı sabahleyin Efendimiz'e anlattı. Aslında aynı gece onunla birlikte başkaları da aynı rüyayı görmüşlerdi ki bu rüyalarda öğretilen ezanda değişiklik yoktu. Hz. Ömer de aynı rüyayı görenler arasındaydı. Allah Resulü her birini dinledikten sonra Hz. Zeyd'e dönerek, "Gördüğünü Bilâl'e öğret. Ezanı Bilal okusun. Onun sesi seninkinden gürdür." buyurdu. Namaz vakti gelince Hz. Bilal Medine'nin en yüksek yerine çıkarak gür sesiyle ilk ezanı okudu. O gün-bugün okunan ezanı... Allah (cc) kıyamete kadar o ezanın sesini kısmasın...

Böylece bir bakıma rüya ile bir bakıma da Resûl-i Ekrem'in tasvip buyurmasıyla ezan, mevcut şekliyle sübut buldu. Efendimiz (sallallâhu aleyhi ve sellem) devrinde hep böyle devam etti ve etmeliydi de.. Zira "mevrid-i nasta içtihada mesağ yoktur." fehvasınca kimse bu mevzuda içtihad edemezdi ve yeni bir hüküm veremezdi. Çünkü bunun altında Resûlullah'ın tasdiki vardı...


Alıntı

[Seyyid]

Ömer (RA) anlatıyor: Resûlullah (SAV) buyurdular
ki: "Müezzin `Allahu Ekber Allahu Ekber' deyince sizden kim
samimiyetle `Allahu Ekber Allahu Ekber' derse, sonra
müezzin, `Eşhedü enla ilâhe illAllah' deyince `Eşhedü enla ilâhe
illAllah' derse, sonra müezzin, `Eşhedü enne Muhammeden Resûlullah'
deyince `Eşhedü enne Muhammeden Resûlullah' derse; sonra
müezzin, 'Hayye ala'ssalah' deyince, `La havle vela kuvvete illa
billah' derse; sonra müezzin, `Hayya alal felah' deyince `La havle
vela kuvvete illa billah' derse; sonra müezzin `Allahu Ekber Allahu
Ekber' deyince `Allahu Ekber Allahu Ekber' dese; sonra
müezzin; `Lailahe illAllah' deyince `Lailahe illAllah' derse Cennete
girer." (12)

Sa'd b. Ebi Vakkas (RA) anlatıyor:Resûlullah (SAV) buyurdular ki:
Müezzini işittiği zaman, kim `Ve ene eşhedü enla ilahe illAllahü
vahdehu la şerike lehu enne Muhammeden abduhu ve resuluh. Radeytü
billahi rabben, vebi Muhammedin Resulen:Ben şehadet ederim ki bir
olan Allah'tan başka ilah yoktur. O'na şerik (ortak) da yoktur.
Muhammed, O'nun kulu ve Resûludür. Rab olarak Allah'tan, Resül
(peygamber) olarak Muhammed'den, din olarak İslam'dan razıyım' derse
günahı affedilir." (13)

BİR İSLAM ŞİARI: EZAN


Günde beş vakit semaları inleten ezan; İslam'ın sembol sözlerinden
birisidir. Kelime-i Tevhit, kelime-i şehadet nasıl ki İslam'a
girişin bir belirtisi ise, ezan da bir şahsın, beldenin, milletin,
memleketin İslam'la olan bağını haykıran bir kutlu nidadır. Tahirül
Mevlevi'nin ifadesiyle, "elfazı kalile ile mesaili itikadiye ve
ameliyenin hemen kâffesini hülasatan câmi ve şâmildir." Yani İslam
inancı ve uygulamalarının tamamını, az söz ile özetleyen
ifadelerdir. (22)

Bediüzzaman Hazretlerinin belirttiği gibi, "tevhidin ilanı, Allah'ın
rablığını, kulluğu ilanın bir vesilesidir." Hazreti Muhammed'in
yüceliğini, üstünlüğünü duyurmadır. Kişileri ibadete çağrı,
kurtuluşun İslam'da, imanda olduğunu her şeyin Allah'la başlayıp
bittiğini sunmadır.

"Ezan baştan başa bir özgürlük bildirisidir. Müslümanları, Allah'tan
başka hiçbir güç tanımadıklarını, O'ndan başka hiç kimsenin önünde
eğilmelerinin söz konusu olmadığının bütün dünyaya duyurulmasıdır.
Müminleri Allah'a itaat etmeye, şuura, uyanıklığa, takvaya ve İslami
dirilişe bir davettir." (23)

alıntı