Kul kulun günahını affetmeli mi, affederse Allah katında bir sevabı olur mu?

[KuM TaNeSi]

Kul kulun günahını affetmeli mi, affederse Allah katında bir sevabı olur mu?

Kul kulun günahını affetmeli mi, affederse Allah katında bir sevabı olur mu? Tövbe edenin günahı tamamen yok olur mu?


- İnsan , kendisine karşı yapılan haksızlığı Allah için af ederse, elbette onun karşılığını görecektir “Yerdekilere merhamet edin ki, göktekiler de size merhamet etsin” (Ebu Davud, Edeb, 58; Tirmizi, Birr, 16) mealindeki hadisten “af etmenin” teşvik edildiğini anlayabiliriz

“Resulüm! Yine de sen onları(suç işlemiş Yahudileri) af et, aldırma/müsamaha göster Çünkü, Allah iyilik edenleri sever”(Maide, 5/13)

“Eğer af eder, müsamaha gösterir, bağışlarsanız, şunu bilin ki, Allah çok bağışlayandır, çok merhamet edendir”(Teğabün, 64/14) mealindeki ayetler de, başkalarını af etmemizin daha doğru olacağını ders vermektedir

- Sorudaki şekliyle bir hadise rastlayamadık Ancak makbul bir tövbenin sahibini tertemiz hale getireceğine dair rivayetler söz konusudur:

Hz Enes anlatıyor: Resulüllah(asm)’ın şöyle buyurduğunu işittim: “Günahlarından tövbe eden kimse, hiç günah işlememiş gibi olur Allah bir kulu sevdiği zaman artık günahlar ona zarar vermez” Sonra-buna delil olarak da- şu ayeti okudu: “Şüphesi Allah tevbe edenleri de sever, temizlenenleri de sever”(Bakara, 2/222) “Ey Allah’ın Resulü! Bunun alameti nedir?” diye sorduklarında, efendimiz: “Pişmanlıktır, buyurdu”(Kenzu’l-Ummal, h No:10 428)

Fakat şunu unutmamak gerekir ki, ölünceye kadar hiç kimse kendi tövbesinin kabul edilip edilmediğini bilemez Dolayısıyla, insan her zaman korku ve ümit dengesini korumaya çalışmalıdır “Ben tövbe ettim, göz yaşları döktüm, artık cennetlik oldum” demek ne kadar yanlış ise, “ben günah işledim, artık kurtuluşum yok” deyip ümitsizlik içerisine girmek de o kadar yanlıştır Allah’ın azabından emin olmak da, O’nun rahmetinden ümidi kesmek de en büyük günahlardan biridir

Pişmanlık duygusunu taşımak, dosdoğru yolu takip etmek, makbuliyetin bir alameti olarak telakki etmek, bu hidayeti Allah’ın bir lütfü olarak görmek ve her an sapabileceğini düşünerek Rabbine yalvarmak, dengeyi sağlayan bir düşünce ürünüdür


Selam ve dua ile
Sorularla İslamiyet Editör