|
Hayatımın en zor sorusu belki de... Selamun aleykum... Ben bi soru sormak istiyorum daha dogrusu bu konuda dinen yapmam gereken ne bunu bilmek istiyorum... ilk dogdogu andan itibaren evlatlık verilmiş bir çocuk onu dünyaya getiren kadın ve vesile olan adama karşı bir sorumlulugu var mıdır? Onları görmesi gerekir mi onları yoksayması dinen dogru mu ? Onlarla görüşmek istemesinde çocugu evlatık alan anne babanın bu durumdan üzülmemesi için görüşmemek ne kadar dogru ? Cevap verir ve beni aydınlatırsanız çok sevinirim şimdiden teşekkürler... |
Cevap: Hayatımın en zor sorusu belki de... onun dünyaya getiren kadın ve vesile olan kişi derken gerçek anne ve babanız değilmi ben şunu söyleyim dinen bunun boyutu bilemem fetva verecek kapasitede değilim zaten içimden geçeni söylemek istedim bir annenin evladından vazgeçmesi çok zor,ben dün gece rüyamda çocuğuma kötülük yapıldığını gördüm ağlayarak uyandım, sabaha kadar uyumadım halada etkisindeyim evlat bambaşka bişey onu dünya ya siz getirdiğiniz için olsa gerek kendi canından öte tuturyorsun,konuyu bağlamak istediğim nokta şu aslında ben zannetmiyorum ki bencilliğinden bir anne,baba çocuğunu bir başkasına versin,o insan o çocuğu dünyaya getirdiğinde ne durumdaydı, sebebi neydi bilmek lazım tabiki ne olursa olsun çocuğundan ayrılmak çok korkunç birşey ama belkide o anne, baba sırf çocuğunun geleceği,sağlığı,maddi manevi hayatı için kendilerinin acı çekeceklerini bilerek evlatlarından vazgeçmiş olabilirler..insanları dinlememeden yargılamak lazım |
Cevap: Hayatımın en zor sorusu belki de... Anne degilim belki anlamıyorum ama ben gerçek anne baba evladını yoksuzluk sebebiyle verebilir anlıyorum bunu anlamaya calısıyorum ama ben bu sebepten cocugumu versem bi sene sonra tekrar couk dogurmam 6 cocuk neyine bakamıyan icin yanlıs mı soyluyorum evlatlık verildigim aile annem babam olarak görüyorum ama dediigim gibi dinde dogru olanı yapmak istiyorum törpüleniyo acı sadece onları silmem ne kadar dogru bunu bilmemek canımı acıtıyo insanlara birseyi anlatırken aile hayatından bahsederken ben dogru olanı yapmıyorsam utanırım anlatamam anlatabilmem icin onu yapmamam gerek degil mi anne missiniz anne olarak cvp verin lütfen hangi yolda yürümeliyim... Buarada allah evlatlarınıza size bagışlasın... Şanslılar sizin gibi anneleri oldugu için :) |
Cevap: Hayatımın en zor sorusu belki de... Öncelikle Allah yardımcınız olsun.Çok zor bir soru ben dinimize göre evlatlık uygun değil biliyorum.Peygamberimizin evlatlığndan dolayı.durum bu konuyu aşmış kalbinize danışarak iki tarafıda üzmeden hareket etmenizi tavsiye ederim. |
Cevap: Hayatımın en zor sorusu belki de... 123456789 |
Cevap: Hayatımın en zor sorusu belki de... konuyu psikolojik yada sosyolojik boyutunda düşündüğümüzde altında inanılmaz savunmalar ikna edici cümleler dökülür suçladığımız muhatabımızdan..bu asırda evladına bakamıyacak kadar,evlatlık verecek kadar mağdur aile sanmıyorum.bu tarafı kurcalamak istemiyorum zaten.. fikhi anlamda cevap şu verilebilir; her iki aile sizin öz anne babanızdır.birisi kan yolu ile diğer süt yolu ile.yani islam hukukunda bu dörtlü sizin öz anne babanızdır.her dördünün üzerinizde hakkı vardır.Kuran onlara "öffff" bile demeyı yasaklamıştır.siz gene insani olarak düşünün.size yakışanı yapın onlar anne ve babanız.hepsine karşı sorumluluklarınız vardır.hepsine yetecek kadar kalbiniz vardır eminim...duygusallığı bırakın kuranı dinleyın... onların hatasını siz değil bırak Allah hesap sorsun... |
Cevap: Hayatımın en zor sorusu belki de... Alıntı:
|
Cevap: Hayatımın en zor sorusu belki de... Alıntı:
|
Cevap: Hayatımın en zor sorusu belki de... Alıntı:
Şöyle birşey var süt yoluylada bir bagım yok emek var sadece duygusallıkla kuranın yolunda ilerleyebiliyorum... Kalbim hepsine yeter ama bana emek veren annem babam herşeyim onlar buna üzülürse ben dayanamam bunda çıkış yolu bulamıyorum ve onları yoksaydıgımda gerçekten yanlış yolda mı olurum... |
Cevap: Hayatımın en zor sorusu belki de... yer yüzünde hiç bir canlı yavrusuna bilerek isteyerek zarar vermez üzmek istemez.ormandaki vahşi hayvanlar içinde bu geçerlidir. anne ve babanın da mutlaka ama mutlaka çok önemli bir çıkmazları/çaresizlikleri/mecburiyetleri olmuştur emin ol.tüm bu çaresizliğe rağmen seni başkasına vermişlerse emin ol kan ağlayarak içleri acı dolu vermişlerdir. hiç bir gerekçe haklı kabul edilemez,anne babanızı mazur gösteremez bu konuda tabii ki. sana düşen affetmek ileride anne olursan onları daha iyi anlıyacaksın. diğer konu ise,size merhamet eden bakan büyüten seven öz evlatları gibi gören,takdirlik bir anne baba var.Allah onlardan razı olsun çok şerefli onurlu bir vazife yüklenmişler.senle ağlamışlar senle gülmüşler fedakarlık yapmışlar tüm emekleri için Allah razı olsun.bu fedakar aile merhametsiz değildir,olsaydı sana bakmazlardı..böyle takdirlik bir aile emin ol seni anlayacaklardır.merhametsizlik edip seni anne babandan mahrum etmezler.kendini burada ifade edebilecek kadar büyüdün,ve zeki kültürlü bir insansın.hepsinide ikna edeceğini hiç kimsenin kalbi kırılmadan ,gözler yaş dökmeden çözebileceğine inanıyorum. anne babana dön demiyorum ve artık dönmenede gerek yok.arada ziyaret et kalplerini hoşnut et sana muhtaçsalar elinden geliyorsa el uzat yeterlidir. |
| SAAT: 03:58 |
vBulletin® Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
User Alert System provided by
Advanced User Tagging v3.2.6 (Lite) -
vBulletin Mods & Addons Copyright © 2024 DragonByte Technologies Ltd.