Artık Uyanacak Mısın?... (Okumakta Fayda var)

[enderhafızım]

Artık Uyanacak Mısın?... (Okumakta Fayda var)

Artık Uyanacak Mısın? / Bekir TOK

Müslüman!...

Sen ki; çivisi çıkmış şu dünyada, kardeşlerinin hep ezildiği, horlandığı, özgürlüklerinin ellerinden alındığı, şu geçici gölgelikte halen dünyalıkların peşindesin. Her nefesini sana armağan eden Allah’ın, her saniyeni sana lütfeden Rabbinin sana yüklediği sorumlulukları arkana atarak, bu dünyanın, bu milyarlarca Müslüman’ın sana ihtiyacı varken, sen hâlâ suskunsun, su üzerinde akan çer-çöpsün. Her gün Filistin’de can veren o sevimli çocuklar seni bekliyor başkasını değil. Müslüman topraklarda beyinleri pislik düşüncelerle, Yaradana isyan kokan cümlelerle, Kur’an’ın ışığından mahrum ve bir o kadar da düşman kesilen ideolojilerle yıkanan masum yavruların hesabını kimden soracak sanıyorsun; onların ve senin sahibin? Her gün medyada senin dinin aşağılanırken, prensipleri palyaço kılıklı sahtekârlar tarafından çarpıtılırken sen neredeydin diye soracaklar sana değil mi? Amerika tâ kalkıp yerinden, senin yanı başındaki toprakları kızıla boyarken, göklerini bombaların kara bulutlarıyla karartırken, senin kutsalın olan mescidlere o necis ayaklarıyla girip harap ederken ve tertemiz namuslar kirletilirken “sen ne yapıyordun” diye sorulacak sana.

Biliyor musun ki bir saniyede Allah sana hangi nimetleri veriyor? Sadece bir saniyede küçücük vücudunda kaç milyon tepkime, kaç milyon hadise gerçekleşiyor; senin duyman, görmen, koklayabilmen ve en önemlisi düşünebilmen için. Allah sadece nefes almanı sana bıraksaydı, saniyede bir nefes almak bile sana ne kadar zor gelecekti. Belki arada nefes almayı unutacaktın ve bu senin için büyük bir cefa haline gelecekti. Ya da geceleri ne yapacaktın? Bir nefes almanın arkasındaki o mucizevî fizyolojik mekanizmalardan bahsetmiyorum bile. Bu ve bundan daha karmaşık o aciz vücudundaki milyonlarca, milyarlarca mekanizmadan da bahsetmiyorum. Sadece nefesin ritmikliğini sana bırakalım diyorum. Ne oldu şaşırdın değil mi? Bizler nefesimizi bile kontrol edemeyecek kadar biçareyiz işte. Peki, her saniyende en basitinden nefes alabilme nimetine karşılık bile sen ne yapıyorsun? Evet, tahmin edebiliyorum. Namazı biraz daha nasıl çabuk bitirebilirim derdindesin değil mi? Bugün Kur’an okumaya nefesin kalmadı belki gün boyu dünyalıklara harcamaktan. Çocukların başkalarının eğitiminde her gün biraz daha İslamsız kalırken, Allah’ın bahşettiği günlük on binlerce nefesinin birkaç tanesini bile onların “Sırat-ı Müstakim” yolcusu olmaları yolunda çok gördün.

Nerede Allah rızası için parana ihtiyaç olunduğunda yine Allah’ın sana kısa süreliğine emanet ettiği paran; nerede malın, nerede Müslümanların ihtiyacı olduğunda bineğin? Nerede hani o heyecan, karşındakini alt ederken kullandığın o cümleler? Hani dünyayı sen kurtaracaktın, hani İslam’ı sen getirecektin, sen hâkim kılacaktın bu topraklara?

Ne oldu? Müşteri mi bekliyor, ya da yarın sınavın mı var? Veya bir işinin yetişmesi gerekiyordur herhalde.

Bekleriz… Bu ümmet yüzyıl oldu bekliyor hâlâ. Sen boş boş ahkâm kesmeye devam et. Televizyonda İsrailli canileri gördüğün zaman sinirlenmeye, sıra lafa geldiğinde kükremeye devam et. Belki bir gün sen ve senin gibi niceleri Allah’ın günde bahşettiği otuz bine yakın nefesin birkaçını gerçekten ümmet için harcar ve gerçekten ümmet dirilir bir gün. Ya da hâlâ devam et “sen” zamiriyle seslenilen muhatap sanki gerçekten sen değilmişsin gibi. “Nerdesiniz Müslümanlar!” çığlıkları dört bir yanı kaplamışken, herkes kafasını çevirip yanındaki Müslüman’a bakmaya devam etsin. Herkes bu çığlıkların muhatabı olmaktan kolayca kurtulabilsin böylece.