"Meryem'ler Mabedi Terkederse!"

[Beytül Ahzan]

"Meryem'ler Mabedi Terkederse!"

“Bunun üzerine Rabbi onu güzel bir kabulle kabul etti ve onu güzel bir bitki gibi yetiştirdi. Zekeriya'yı ondan sorumlu kıldı.
Zekeriya her ne zaman mihraba girdiyse, yanında bir yiyecek buldu:

"Meryem, bu sana nereden geldi?" deyince,
"Bu, Allah katındandır. Şüphesiz Allah, dilediğine hesapsız rızık verendir" dedi.
” (Ali İmran-37 )

İlkin adanan oldun Meryem, anne karnındayken daha...
Sonsuzluğun Rabbi her şeye sahip çıkan koruyan Allah, elbet annenin bir parçası olan seni bikes bırakmayacaktı…
Adanan güzel, adayan teslim olmuş, sunulan Müheymin olan Rabbimizin himayesindeydin artik.
Teslimiyetin ve iffetin örnek olacaktı çağlara, öyle bir misyon üstlenecektin ki, iffetin timsali olacaktın.
Emanet edilen bahçıvanın ellerinden, nadide bir çiçek oluverdin.
Zekeriyya (as) eliyle eğitilen ruhun, İsa ile müjdelenecekti...
Teslimiyet den sonra gelen ödülün, küçük elleriyle senin iffetini kuşatacak ve feraha çıkaracak kelimeleri dile getirecekti...

Sen mabedi terk etmeyensin Meryem…
Ey Meryem, çağın iffetini gömdüler şimdi, hiçbir anne doğurmaz oldu seni.
Sen yokken İsalar seni nasıl doğrulasın ki?
Söyle Meryem, sen yoksun diye mi çağımız iffetsiz, yoksa iffetsiz diye mi sen yoksun sadrımızda.
Şimdi kim cevap verebilecek bu soruya?
Yoksa suçlular Zekeriyalar mı?
Devşiremedikleri bahçeden güzel çiçekler çıkaramadılar mı?
Sahi Zekeriya olmak isteyen oldu mu hiç?
Adanmışlara adanmış eller değmeliydi hak yolunda.
Kalplere üflenmiş ilahi aşkın s/oluğunu kirletmemeli hiçbir arzunun varlığı.
Korkuyorum Meryem, terk edilince mabedler.
Korkuyorum çünkü Rahman tarafından terk edilmekten.
Ağlasın artık Hanneler, terk edilsin haneler mabede giden yollarda.

Adansın iffetin selameti için göz nuru bildiğimiz yavrularımız.
Biliyorum kaybettik seni, hiç bulmayı akıl etmek istemeden.
İffeti dağıtan adımlarımıza kim yön verdi bilmeden yürüdük, koşmak istercesine.
Ne yöndesin Meryem duy sesimizi.
Ne mabedi bulabiliyoruz ne de seni.
Hadi gel döndür bizi mabede, bırak tutalım/utanalım iffetinden, al hadi, al götür bizi bu iffetsizlikten. Doğ yüreklerimize artık Meryem…

Rahmana adanmış bir ömrün güzelliği nasıl sürmesin ki kıyamete kadar.
Teslimiyetin güzel kılmadığı ne var ki söyleyebileceğimiz.
Bir çiçek mi?
Kusursuz oluşu mu?
Rengi, kokusu mu?
“O ki, birbiri ile âhenktar yedi göğü yaratmıştır. Rahmân olan Allah'ın yaratışında hiçbir uygunsuzluk göremezsin.
Gözünü çevir de bir bak, bir bozukluk görebiliyor musun?
Sonra gözünü, tekrar-tekrar çevir bak; göz (aradığı bozukluğu bulmaktan) âciz ve bitkin halde sana dönecektir.”
(mülk, 3-4)
Ve işte böyleydi, Rahmana teslim olanın yaratılışında ve yetişmesinde bir kusur bulunmazdı…

Şimdi sormuyorum neden bu iffetsizlik diye ve anladık artık, bizler mabedi terk edince terk edilmiş olduğumuzu…
Gelin şimdi Meryemler, çıkın saklandığınız yerden kucağımızda ki İsalarla ( KUR’AN ile) dönüyoruz mabedlere.
Korkmayın! Konuşunca Rabbin kelamları devrilecek iffetin, hakkın, adanmışlığın düşmanları…




[Linkler Ziyaretçilere Kapalıdır.Giriş Yap Veya Üye Olmak için TIKLAYIN...]

[Beytül Ahzan]

Meryem!
Allah’a adanan kız!

Allah’ın bir bitki gibi yetiştirip mabede yerleştirdiği seçilmiş çiçek!...
Sen,
Sen de yerini terk edersen,
Kim dolduracak mabetteki yerini Meryem!
"Gânitin/Allah’a gönülden boyun eğiş" örneğini kim gösterecek insanlara?
Adanmışlığın,
İffetin sembolü kim olacak?
Kim "Allah’ın hesapsız rızık verici" olduğunu hatırlatacak dünyaya?
Zekeriya kimden alacak ilhamını dualarında?
İsa’lar nasıl gelecek Meryem?
Yoksa yerin mi dar geldi Meryem?
Allah’ın senin için seçtiği yeri mi beğenmedin?
"Rüku edenlerle beraber rüku etmeyi" az görüp başka görevler mi edinmek istedin?
Yoksa "Zekeriya’nın hizmetkarlığını" mı kabullenemedin?
Allah’ın katından gelen rızıkları beğenmeyip rızık endişesine mi düştün?
Rabbinin sana verdiği imkânları küçümseyip imkan arayışlarına mı giriştin?
Yoksa İsa istemiyor musun Meryem?
Teslimiyetini, samimiyetini mi kaybettin?

Oysa,
Allah’ın senin için seçtiği yer sana dar gelmemeliydi.
Sana yakîn (ölüm) gelinceye kadar Rabbine ibadet etmeyi sürdürmeli, emrolunduğun gibi dosdoğru olmalıydın.
Zekeriyalar hizmetine verilmişken, hizmet alanın belirlenmişken, başka hizmetkârlar veya görev alanları aramamalıydın.
Rızık endişen hiç olmamalıydı Meryem!
Senin O’na ibadetlerin karşılığında, hem dünyada hem ahirette Rabbinin seni rızıklandıracağını unutmamalıydın.
Bulunduğun yerde, olduğu kadar imkanlarını kullanmalıydın Meryem; başka/uzak arayışlara girmemeliydin.
Bildiğini yaşadığın taktirde, Allah bilmediğini öğretecekti sana (imkanlar verecekti).
Sınırları aşmamalı, Allah’ın sana yüklemediği yükleri taşımaya kalkmamalıydın Meryem!
Allah’ın seni koyduğu yerde olmalıydın.
Allah’tan emir alıncaya kadar mabedini/yerini terk etmemeliydin.
Sabretmeliydin, gönülden itaate devam etmeliydin hiç bir beklentin olmadan.
İsa’yı uzakta aramamalıydın Meryem!

Eğer sen gerçek bir Meryem olmayı başarabilseydin,
Zamanı geldiğinde,
Hiç beklemediğin bir anda,
İsa’yı buluverecektin yanında...



Fatıma Neşe Tuna

[GÖKCEN_AZRA]

Beytül Ahzan Üyemizden Alıntı

Gelin şimdi Meryemler, çıkın saklandığınız yerden kucağımızda ki İsalarla ( KUR’AN ile) dönüyoruz mabedlere.
Korkmayın! Konuşunca Rabbin kelamları devrilecek iffetin, hakkın, adanmışlığın düşmanları…

harika bir yazıymış
yazandan da paylaşandan da rabbim razı olsun

[GÖKCEN_AZRA]

öyle bir meryem ki;
dünyada yaşamış ve yaşayacak olan bir sürü kadın varken;
kur an da ismi zikredilen,
bu şerefe nail olan tek kadın...