Beni de çağır

[_bülbül_]

Beni de çağır

Çileyi koklayıp gül niyetine,
Zindana girersen beni de çağır.
Sabrı, kanaatı bal niyetine
Ekmeğe dürersen beni de çağır.

Bazen iki dünya sığar içime,
Bazen iki güneş doğar içime.
Bazen gam yağmuru yağar içime
Sen beni ararsan, beni de çağır.

Dostların var ise divanelerden,
Göz yaşın aktıysa minarelerden.
Binlerce senelik viranelerden
Birşeyler sorarsan, beni de çağır

Ezelin ezelden öncesi vardı,
Yine sonsuzluktur sonsuzun ardı.
Zaman yumağına bizi kim sardı?
Aklını yorarsan beni de çağır.

Dışarda göz yanar, içerde yürek,
Taahhüt ehline tahammül gerek.
Mazlum yarasına merhem diyerek
Göz yaşı sürersen beni de çağır.
Abdurrahim karakoç tan...

[CaferTayar]

Kalemler vardır, el eylemini bekleyen...
Yazmak için, his âleminden yansıyanları.
Ak tuvalinde yazıyı, yansıtan kâğıtlar vardır,
Bakir yüzündeki harflerle onurlanan, kıymetlenen.

Kelimelerin vücut bulduğu sözcükler vardır,
Canlanıp damarlardan aşkla coşarak akan,
Duygular vardır, duyarsızlar âleminde yapayalnız...
Duaların gizli senasında itiraf edilen.

Ateş-i aşkın şahadetinde güller vardır,
Birde ezelde muştulanmış erler vardır,
Ve harflerin hecelerine gizem katarlar;
Herlerin arasında hesapsızca yaşayan.

Gül mevsimleri vardır, gülistanları gül kılan;
Sebil gönüller vardır, sevda kimyacısı;
Bahçıvanları vardır, gül merhametinde.
Simyasından aşk mayalar, âdem gönüllerine.

Hasretin hasadına, sabrı tespih eyleyip,
Muhabbet naatlarıyla, yılmadan...
Gül sunarlar, muhabbetle gülmeyi unutanlara
GÜL SULTAN adına.

Varidatı sır yani

[_bülbül_]

Görmeden, doğduğum gecenin seherini
Ellerim değmeden anama,
Ve günah izi yokken dudaklarımda,
Bebeklere has bir dille ağlayarak,
SANA geliyorum SANA
Çırılçıplak

Köklerim sığmadı zamana;
Silktim ham meyvelerimi utandım da,
Bir garip ağaç oldum aşk ükesinde,
Kutsal duygularınla donandım yaprak yaprak
SANA geliyorum SANA
Dal-budak

Ne bir dürüm ekmek var heybemde
Ne içecek suyum kana kana...
Bir tutam umutla düştüm yollara,
Bazan yürüyerek, bazan koşarak
SANA geliyorum SANA
Yalınayak

Yollar uzadıkça yük ağırlaştı,
Ateş düştü gönlümdeki harmana
Bıraktım ağrıyı, sızıyı bir yana;
Hasretinden ipil ipil yanarak,
SANA geliyorum SANA
Bir avuç toprak

Seyrettim uzaktan benliğimi ki,
Et, kemik, kan değilmiş manâ
Habibin hakkına, İsmin hakkına
Af dilemek icin ağlayarak,
SANA geliyorun SANA
Ya HAKK..