[BEDİİ HAMİT]

Abdulmelik.
bu konuyu her boyutta derinlemesine açan,delil akıl ve kişisel düşünceler eşliğinde olgunlaşmasına katkıda bulunan Başta yazarımız ve tüm kardeşlerimize teşekkür ederiz.

Ben de size teşekkür ederim, uzunca zamandır yaptığım kuran destekli araştırmalarımın sonucunu son söz ile şöyle bağlamak isterim.

Özellikle ilk dönemde İslam’a giren Yahudilerin de tesiriyle, Kur’ân’da çok fazla teferruatına girilmeyen, bilhassa [Linkler Ziyaretçilere Kapalıdır.Giriş Yap Veya Üye Olmak için TIKLAYIN...] gibi hususlarda [Linkler Ziyaretçilere Kapalıdır.Giriş Yap Veya Üye Olmak için TIKLAYIN...]’tan oldukça fazla yorum alınmış, zamanla bu yorumlar bir takım inanç konuları haline getirilmiştir.

Dinin özünde kesinlikle bir bozulma ve değişme söz konusu olamazken, teferruata ilişkin hususlarda, dışarıdan müdahalelerle bazı inanç konuları hurafelere büründürülmüştür.

OYSA Kİ

İsra 77:Bu, senden önce gönderdiğimiz bütün peygamberlerimiz hakkındaki sünnetimizdir. Bizim sünnetimizde herhangi bir değişme göremezsin.

Ahzab 62: Allah'ın bundan önce geçenler hakkındaki kanunu budur. Ve sen Allah'ın kanununu değiştirmeye asla çare bulamazsın.

Fatır 43: Yeryüzünde bir kibirlenme ve bir suikast düzenidir. Halbuki fena düzen ancak sahibinin başına geçer. O halde öncekilerin kanunundan başka ne gözetiyorlar? Sen Allah'ın sünnetinde asla bir değişme bulamazsın. Sen Allah'ın sünnetinde asla bir başkalaşma da bulamazsın.

Fetih 23: Allah'ın öteden beri gelen kanunu budur. Allah'ın kanununda asla bir değişiklik bulamazsın

Fakat ne olursa olsun yüce Allah'ın yasası asla değişmez. Ve söz söyleyenlerin en doğru sözlüsü yüce Allah'tır. "Ve sen Allah'ın yasasında asla değişiklik bulamazsın."

Şeriatlerin değişik olmasının Allahın değişmez kanunlarıyla bir ilgisi yoktur. Örneğin

Meryem 26: "Ye, iç, gönlün rahat olsun. Eğer birini görecek olursan 'Ben Rahman olan Allah'a konuşmama orucu adadım, bu yüzden bugün hiç kimse ile konuşmayacağım' de. "

Meryem 10 ve 26.ayetlere göre, Hz. Meryem’in şeriatında, ibadet kabilinden olmak üzere, Allah’a yakınlaşmak için konuşmama orucu caiz görülmüştür. Hz. Peygamber’in şeriatında böyle bir şeye cevaz yoktur.

[Linkler Ziyaretçilere Kapalıdır.Giriş Yap Veya Üye Olmak için TIKLAYIN...]
BEDİİ HAMİT