Her Gidişine Bir Ama Saklamıştım/İbrahim İnecik
Her gidişine bir ''ama'' saklamıştım...
Hayatımın her hakkı saklıydı kendime...
Sen geldin ; tarumar ettin ve gittin..
Şimdi bir savaştan arta kalan parçalarımı topluyorum sokaklardan..
Çünkü sevgili ; Aşk yasaktı bana.. gözlerine bakınca anladım..
sen orda gülümserken Ben burda papatya fallarından bile çıkmayan seni bekliyorum.
ayak bastığım kaldırım taşlarının bir adım sonrası ''sen '' diye bitiyordu.
asla bitsin istemezdim ;bu yorgun adımlarla sana gelmelerimin.
hayat dolu yokuşlardan inerken beraber .. saçlarının çıkarttığı o ölümcül ses..
beni bir yokluğun ateşine hapsetti.
Şimdi ise .. gözlerimin seni tekrar görebilmesi için el açıp dualar aleminde dolaşıyorum..
en yuksek dağlarda..
seni arıyorum..
yağmur yağar ya hani usul usul hüznün üzerine..
ve bir şarkı yakılır en derinden.. öyleydi işte gidişin..
yürek yetmezliği çektiğim bir akşam vakti..
düşmek geldi içimden.. düşlerinin ortasına doğru..
sevgili..
senden sonra ;mükemmel ötesi ölüm vuruşları saplandı damarlarıma..
ben sen diye yanarken ;şizofren gözlerle geçtiğin sokakları adımladım..
İntihara hazırlanan gelincik çiçekleri sarmıştı her yeri.
.bir yandan da türküler söylüyordum Aşk'a dair..
Yankılanıyordu tüm şehirde; cadı avına benzeyen tükenişlerim..
Sana.. Yâr diyebimek adına kaç ölümcül sabahın arefesinde;
yeniden ölmek üzere dirilmeliyim...
Geri dön diyor ya Şarkılar Şiirler...Yiten sevgiliye..
Bende öyle derdim bir zamanlar..
ama şimdi ;
Sensiz ve kimsesizken...Ölü Kentimde;
mutsuzluğumla mutluyum be sevgili..
Sakın ola ki ; günlerden bir gün geri dönme..
Dönüpte Dünyamı tekrar Aşk'a çevirme..
İstemiyorum Sevgili...
Her gidişine bir ''ama'' saklamıştım...
Ve En son ;Ama Gitme.. ama aşk.. Ama ben.. ama kalbim.. Ama acı.. Ama..dur..
Ama ..Yâr….ama yar...
İbrahim İNECİK