Sevgili “ecrin” teşekkürler.
Sayın “Ferdi” kullandığınız kelimelerin yansıması hoşuma gitmedi!
***
Beynin odaklanmasını biraz daha genele yayarsam;
İnsan işleyen güzel bir mekanizma ve işleyişine ruhunu katmayınca maddeci bir yapılanmaya gebe kalıyor. Hayatı diyalog kırıntılarıyla dolduran ve beynimizin her bir hücresine “şu an bu durumdan memnun muyum” ve “gelecekte olmak istediğim yer neresi” suallerini yönlendirmekten kaçıp belki de yaşamın görünümünü perspektifiyle ama sade bir dille yakalamayı kaçırıyoruz! Ve kaçtığında hissiyatımız hep buruk bir yapılanmadan ibaret oluyor ve bilmiyoruz ki yan yollar/kestirme yollar her zaman mevzu bahis yeter ki kendimizi dinleme anımız olsun! Şöyle ki beynimizdeki bilgi saatte 268 mil kadar seyehat eder bu yüzden beynimizin her bir saniyede, bir hücresinin yokolmasını istemiyorsak beynimizi doğru bir şekilde korumak gerekir! Peki koruyamazsak o zaman ortalama hesap yapılırsa günde 85.000 beyin hücresini kaybediyoruz!
Beynimizin odak noktası, ruhun etkileşimiyle harekete geçer konu anlaşılırı ruhsal zekanızın işlevi ne kadar doğru çalışıyorsa beyniniz o kadar korunaklıdır! Ruhumuzu detokslayalım!
Yediğimiz ürünlerin (sadece ürünün kendisi değil hangi bakış açısıyla yediğimiz de ) bu etkileşimde boyutu ne olursa olsun işlevi olduğuna inanıyorum.
***
Klişe bir sözle bitireyim; "yaşamak için mi yemek, yemek için mi yaşamak"
Dip not: Konuyu açarken aslında bambaşka bir yöne gidecekken sözcüklerim (duyarlı burnuma gelen bayramdan sonraki kokular ve kulağıma çınlanan söz -ilk mesajımda belirttiğim-)daha da genele yayıldı neyse...
|