[Numan Yalçın]

İslâmın emirlerine riayet edilmemesi elbette birinci sebebtir.

Evlenirken annesi, iyi bir eş ve gelin olmak yerine, başka tavsiyelerde bulunursa, en ufak bir zorlukta boşanma ortayaçıkar. Kızım kendini kaynana'na ezdirme, kocan'a ezdirme çok olursa kapaımız sana her zaman açık istediğin zaman ayrılabilirsin, sen bizim evladımızsın. Bu gibi öğütler olursa ancak ona göre evlilik olur. İslâmın emirleri doğrultusunda evlenmenin dini güzelliklerini anlatarak, faydalarını anlatarak, kocasına saygısızlık etmemesini bunun dinen yasak olduğunu anlatarak, (Erkeğinde aynı şekilde terbiye edilmesi gerkiyor.) hayır dualarla gelin olarak gönderilse boşanma sorununun büyük bir kısmı halledilmiş olur.

Erkek ve kadın birbirine İslâmın emrettiği saygı ile birlikte dini yaşantının önemini hatırlatsa ve yaşasa büyük bir kısmı çözülmüş olur. Kısacası İslâmın emirleri bütün sorunları yok eder.

Bu arada Kadın milleti hiç anlaşılamayacak bir sır gibidir.

Hep merak ederim, acaba Kadınlar evlendikten sonra gelin için kaynana'dan daha kötü bir varlık neredeyse yok gibidir. Sürekli kaynanayı suçlar kin beslerler. Aynı kişi için evladı büyüyüp evlendiği zaman gelinin den daha kötü biri yoktur. Aynı duyguları bu kez "gelin işte" düşüncesiyle gelininine besler. Sanki gelinken kendisi çok iyi imiş gibi.

Şimdi işte burada merak ettiğim şu'dur, Her zaman kendileri mi haklıdır? Başkası hiçbir zaman haklı olmazlar mı?