 Cevap: Müslümanlarda Anne Baba Hakkı Paradoksu
Hatırlıyorum, Dedem vefat ettiğinde (Allah rahmet eylesin,) babam 62 yaşında idi ve aşağı yukarı gün aşırı bize gelip babamın evde olup olmadığını kontrol ederdi merhum.Kontrol'den kasıt başka bir şey değildi,rahmetli merak ediyordu oğlunu.Babalık refleksi idi...
Son olarak kısaca özetlemek gerekirse;ne kadar yüce olursa olsun, üstünde kar olmayan dağ eksiktir aziz kardeşim...
Babam , rahmetli Amcam (ki vefat ettiğinde oğlu henüz iki yaşında idi) 40'lı yaşta vefat ettiğinde uzun bir süre kendine gelememişti.Amcamın oğlu hüzünlenir diye biz çocuklarına bile uzun süre sarılamayışını çocuk aklımca anlayamamıştım o yıllar...
Büyüklerimiz belli bir yaştan sonra çocuksu ilgi ve alaka bekledikleri düşünülürse birde buna benzer uzun tedavi ve bizzat öznel bakım gerektiren rahatsızlıkları da başlarına geldiği takdirde insan bazen hoşnutsuzluk ifadelerini gafleten kullanabiliyor.Ancak şunu da unutmamak lazım;bir gün bizde o çocuksu yaşlara eriştiğimiz zaman aynısını da kendi çocuklarımızdan misliyle göreceğimiz gerçeğini de asla unutmamak gerekir...
Buna göre hareket edip tevekkül ve sabrı elden bırakmayalım...
Her şeye rağmen, babamla yaşadığımız her türlü gel-git fikir ayrılıklarına rağmen babanın çocuklarıyız.Rabbim eksikliğini göstermesin.Bizler daha büyümemiş büyük çocuklarız.Allah kimseyi babasız büyümekle imtihan etmesin.Netice de bu fani dünya imtihandır, bazen sınav şartları bizim istediğimiz gibi olmayabiliyor.Tevekkül edip sabretmekten başka bir seçeneğimiz yok...
Allah'ın dediği olur muhakkak...
Allah bütün öksüzlere sabr-ı cemil ihsan eylesin...
|