Çocukları evden kaçmaya iten sebepler
Son yıllarda evden kaçan çocukların sayısı artıyor. Niye giderler, ne amaç güderler bilirseniz engellemeniz de mümkün olabilir diye düşündüm. Konuyla ilgili bir şeyler yazayım dedim.
Öncelikle bilmeliyiz ki; evden kaçma duygusu genellikle ergenlik döneminde görülür. Evden kaçan çocuk, zihninde geliştirdiği bir maceraya ulaşmak için evden kaçma eğilimi gösterir. Her macera, tabiatı gereği belirsizliklerle doludur. Dolayısıyla evden kaçan çocuk, dışarıda başına ne geleceğini, hangi süreçlerden geçeceğini uzun uzadıya hesaplayamaz. Her hapse düşenin karşısına bir “Dayı” çıkmayacağına göre, bulutları çatı yapan ergenin kimlerle karşılaşacağı, sokaklara kaçtığında başına gelecek her şey tamamen tesadüflerle doludur.
İkinci olarak bilmemiz gereken mesele; evini terk eden her çocuk, daima günlük hayatında hayal kırıklığına uğramış yaralı bir varlıktır. Anlayışsız, sevgisini göstermeyen, aşırı cezalar veren anne/babasının eseridir. Yaşadığı gerçek dünya çekilmez hale gelen çocuk, hayalini kurduğu rüya alemlerine dalarak tehlikelere yelken açmaktadır. Böylece kendisini nefes alabileceği ortamlara taşıdığını zanneder. Oysa yanıldığını anlaması uzun zaman almaz. Dönebilirse evine gelir, dönemezse sokakların olur.
Biz yetişkinler için kara senaryo olan sokak hayatı, ergenlerin dünyalarında heyecan dolu macera gibi hissediliyor ve bu durum evden kaçmalarını kolaylaştırıyor. Öyleyse onların macera dolu sandıkları rüya alemlerinden ayırmak; gerçek dünyalarını yaşanılır hale getirmek için çaba harcamalıyız. Sevgimizi, ilgimizi esirgememeliyiz. Sevilmediğini, anne/babası tarafından istenmediğini, kendisinden yaka silkindiğini düşündürtmemeliyiz. Aile içindeki sevgide, arkadaşlar arasındaki dostlukta sadakatsizliğe uğradığını düşünen evlatlarımızın yanında olmalıyız.
Gerçek dünyasının kendisine sırt çevirdiğini düşünen gençler, hayali dünyalar oluşturarak, o hayale kavuşmak amacıyla evden kaçabilirler. Gerçek dünyalarını huzurlu/yaşanılır kılmaya çalışmalıyız.
Lafa gelince evden kaçıyorlar diye kızıyoruz ama kaçırtana değil; hep kaçana bozuluyoruz. Gidenle gitmeyenin gerekçelerini iyi anladığımızda, gidenlerin sayısını azaltacağımızdan şüphemiz olmasın.
Unutmayalım! Evden kaçan çocuk varsa, yuvasından kaçırtan anne/babası mutlaka vardır!
Psikolojik Danışman / Psikoterapist Mehtap Kayaoğlu
[Linkler Ziyaretçilere Kapalıdır.Giriş Yap Veya Üye Olmak için TIKLAYIN...]