BİRE ON VE HELAL RIZIK
Rabia-ı Adviye Hazretlerinin evine misafir gelmişti. Misafirlerin karnını doyurmak istedi.Fakat baktıki sadece iki ekmekvar.Ekmek misafire yetmiyecek.''MİSAFİRELERE YETECEK KADAR EKMEĞİ NASIL TEMİN EDEBİLİRİM? diye düşünürken kapı calındı. Gelen iki kişi,karınları ac olduğu icin Rabia-ı Adviye'den yiyecek bir şeyler isteyeceklerdi.Ddaha onlar bişe söylemeden kapı aralığindan iki ekmek uzatıldı.Mevcut ıkı ekmekte gitmişti.Kendilerine yiyecek bişe kalmamıştı.Fakat Rabia'ya bişe şöylemeden beklemeye başladılar.Aradan bir sasat gecmemiştiki Hz Rabia'nın kapısı tekrar calındı.Kapıyı açtıklarında iki kişinin kucaklarında bir yığın ekmekle beklediklerini gördüler.Ekmek getirenler.
-Efendimiz bu ekmekleri , Rabia-yı Advıye'ye hediye olarak gönderdi,dediler. Hz Rabia ekmekleri teker teker saydı.Onsekiz ekmek vardı. Ekmek getirenlere;
-İki ekmek eksik, dedi . Gelen iki kişi cok mahcup oldular. Sakladıkları o iki ekmeği de cıkarıp verdiler . Fakat Hz Rabia bu iki ekmeği onlara hediye etti.
- Bu iki ekmek sizin rızkınız idi. Geci siz izinsiz aldığınız icin rızkınızı haram yoldan temin etmiş olacak tınız.Fakat şimdi helalinden yiyeceksiniz, buyurdu.Onlara bir mana veremiyen evdeki misafirler sordular.
-sen ekmek siparişi vermiş miydin?
-Hayır
-Peki nicin iki tane eksik diye söyledin , eksik olduğunu nerden bildin? HzRabia şöyle cevap verdi.
-Siz bana yemek icin gelmiştiniz.Karnınız açtı. Fakat evdeki iki ekmek size yetmeyecekti . Bu iki ekmeği coğalmak istedim. Bu sırda kapıya gelenlere mevcut iki ekmeği vererek ALLAHU TEALA'dan misafirlere yetecek kadar ekmek vermesini istedim.
- Peki yirmi ekmek geleceğini nerden bildin?
- ALLAHU TEALA KUR'AN'I KERİM'de bire on vereceğini vaat ediyor . Bende ona güvendim . İki ekmeğe mukabil yirmi ekmek vereceğini biliyordum..... selametle
Ömür Devam Ettikçe Rızık da Gelecektir 
Sana emredilenlerle kalbini tasa ve kederlerden temizleyip arındır! Sana gelecek olanların meşguliyeti ile tasalanma! Çünkü rızık ve ecel verilecek olan iki dosttur. Şu var ki; ömür devam ettiği sürece rızık da gelir. Rabbim hikmeti gereği rızık yollarından bir yolu kapatacak olursa, rahmeti gereği ondan daha yararlı başka bir yol açar. Öyleyse henüz bir kan pıhtısı iken ana karnındaki cenin hâlini bir düşün! Tek bir yolla beslenmekteydin; o da göbek kordonuydu. Kendisi ana karnından çıktığı vakit ise, bu yol kapanmış oluyordu ve kendisine yeni iki tane yol açılıyordu. İlkinden daha tatlı ve daha lezzetli bir rızık geliyordu ki, o da boğazından aşağıya güzelce inecek olan ana sütüydü. Süt emme müddeti bittiği ve sütten kesilme süreci başladığı zaman bu yol da kapanıyor ve kendisine dört yeni yol açılıyordu: İki yeme yolu ve iki içme yolu. İki yeme yoluna gelince; bunlardan birisi hayvanlardan yediği, diğeri de bitkilerden yediğidir. İçmeye gelince; bu da sulardan ve sütlerden içtiğidir. Buna ek olarak da yine birçok faydalı ve lezzetli besinler almaktadır. Bu kimse öldüğü zaman ise, bu dört yol da kendisi için kapanıyor ve Allahu Teâlâ, şayet o kimse salih bir kimse ise, ona sekiz tane yeni yol açıyor ki, bunlar istediğinden girebileceği cennetin sekiz kapısıdır. İşte böylece Allahu Teâlâ dünyada mü'min kulundan bir şey kıstığı ve ona ondan bir şey vermediği zaman bundan daha hayırlısını ve daha yararlısını vermektedir. Bu husus, mü'min olmayanlar için geçerli değildir. Çünkü ona düşük ve değersiz bir şey verdikten sonra bundan daha iyisini ve daha değerlisini vermesiyle bu kul yine de Allah'tan (c.c.) razı olmaz. Kuşkusuz o, nefsinde bulunan maslahatlara dair cehaletiyle ve Allah'ın (c.c.) sonsuz cömertliğini, hikmetini ve lütfünü da bilmemesiyle, kendisinden alıkonulan ve kendisi için saklanan faktörler arasındaki farkı ayırt edememekte ve dolayısıyla bilmemektedir. Bu kimse istemiş olduğu şeyin kendisine hemen gelmesi hususunda çok da hırslıdır! Eğer kul kendisine gelecek olan şeylerin nereden ve nasıl geleceği hususunda Rabbine karşı insaflı olsa, bilecektir ki, Allah'ın dünyadan, lezzetlerinden ve nimetlerinden kendisine kısıp vermemesi, kuşkusuz dünya lezzetlerinden verdiklerinden daha yücedir. Şu var ki, o kimseye ancak vermek için kısmıştır. Allah'a ulaşması için ve O'na gitmesi amacıyla bu diyardan bazı şeyleri hibe etmesi için bu kulu bu diyardan çıkarmaktadır: "İbret almak veya şükretmek dileyen kimseler için gece ile gündüzü birbiri ardınca getiren O'dur." (Furkan, 62); "Fakat zalimler, inkârlarında yine de ısrar ederler." (İsra, 99) Allah kendisinden yardım istenilendir. * Her kim nefsini bilirse, onu ıslah etmek için çalışır. * Kim Rabbini bilirse, nefsine uymayı bırakıp, Rabbi için çalışır. * Amelin en faydalı olanı; ihlâslı olarak ameli yapıp, insanlardan o amelini gizlemek ve (kötü) nefsini yerin dibine sokarak bu ameli eda etmektir. Artık o ameli yerine getirirken, ne nefsini görürsün ne de insanları!