[FECR]

Kamer kardeşim bir çok konuda hem fikiriz. Ama insanların şahıslarıyla ilgi direkt tekfir konusunda çekincelerim var. Biz insanları TEKFİR ile mükellef değil, TEBLİĞ ile mükellefiz. Bugün küfür içerisinde yüzen insanlardan bir kısmı bizim tebliğlerimiz sayesinde küfürlerini belki de bırakacaklardır. Onlara doğru bir üslup ve metodla tebliğ yapılmazsa tebliğ amacına ulaşmaz ve insanları dine yaklaştıracağız derken uzaklaştırmaya vesile oluruz da fark edemeyiz.İnsanların imansızlığının suçunu başkalarında arar dururuz. Bir olay anlatıyım size:
Ebu Zer bir gün Bilali Habeşi'ye " Ey Zencinin oğlu" diye hitap eder. Bunu duyan Allah Rasulu: Ey Ebu Zer,sen de cahiliyye/şirk alameti görüyorum." Bunun üzerine Ebu Zer hatasını anlıyor ve özür diliyor.
Ebu Zer bir hata işliyor, ırkçılık kırıntıları bir an üzerinde görünüyor. Bu durum şimdi oluyormuş gibi düşünelim. Ebu Zer'in bu hatasına karşısında onun ne müslümanlığını bırakırdık, ne tevhidini. Adamı müşrik konumuna koyuverirdik. Ama Allah Rasulunun üslubuna bakalım: Sende cahiliyye alameti görüyorum diyor. Dikkat et diyor. Yani güzel bir üslupla muhatabına davranıyor.
Şirk bildiğimiz gibi açık ve gizli şirk olarak iki kısımdır. Allah Rasulu duasında şöyle diyordu:
" Ey Rabbım bile bile şirk koşmaktan sana sığınırım, bilmediklerimden senden mağfiret dilerim"

Bilinçli bir şekilde gerek açık gerekse gizli şirk işleyen kimselere hele ki kendinin müslüman olduğunu söyleyen kimselere karşı direk "sen müşriksin" demek ,tebliğ ilişkisini ınkıtaya uğratmak demektir. Yapılması gereken şey, şirk hareketleri şunlar şunlardır gibi o kimseye anlatmaktır ki o kişi o özellikleri kendinde olduğunu hissine sahip olsun ve şirk amellerinden kaçınsın. Hareketleri,amelleri değil de kişileri tekfir edici hareketler başarıya ulaşması mümkün değildir. Kişilerle uğraşmanın sonu yoktur. O kişiyi hallettin sonrası ne olacak, başka kişiler çıkacak.Eforumuz kişilere dönük olmasın, hareketlere doğru olsun yeter.