[FECR]

MusabBinumeyr kardeşim

Allah Rasulu a.sın fakirliği öven hadisleri olduğu gibi fakirliği yeren, zemmeden hadisleri de değildir.Mesela:
(Fakirlik, iki cihanda da, yüzkarasıdır.) [R. Nasıhin]

(Fakirlik, dünya ve ahiret yoksulluğudur.) [Deylemi]

(Fakirlik küfre sebep olur.) [Beyheki]

(Ya Rabbi, fakirlikten sana sığınırım.) [Nesai]

Zenginliği öven hadisler de vardır:

(Allahü teâlâ birine çok mal verir, bu da malını Allahü teâlânın razı olduğu, beğendiği yerde harcarsa, bu kimseye gıpta etmek, imrenmek yerinde olur.) [Buhari]

(Allahü teâlâ bir kuluna mal ve ilim verir. Bu kul da haramlardan kaçınır, akrabasını sevindirir, malından, hakkı olanları bilip verir ise, Cennetin yüksek derecesine kavuşur.) [Tirmizi]

(Ya Rabbi, buna [Enes bin Malik’e] çok mal ve çok çocuk ver ve bunlarla kendisini bereketlendir!) [T. Muhammediyye]

(Mal, salih kimse için ne güzeldir.) [Taberani]

(Mal ile şeref kazanılır.) [İ.Ahmed]

(Ahir zamanda insanların paraya ihtiyacı daha çok olur. Çünkü insan o zaman din ve dünyasını ancak para ile korur.) [Taberani]

(Şerefinizi mal ile, dininizi de, dil [müdara] ile koruyun!) [İ. Asakir]

[Müdara, dini korumak için dünyalık vermek ve güler yüz göstermektir.]

(Kişinin, şerefini korumak için verdiği şey, kendisi için sadaka olur.) [Ebu Ya’lâ]

(Müminin izzeti, halktan müstagni olmasıdır.) [Taberani] [Müstagni = ihtiyaçsız]

Zenginliği yeren, kötüleyen hadisler:

(Her ümmetin bir fitnesi vardır. Ümmetimin fitnesi maldır.) [Nesai]

(Her şeyin bir afeti vardır. Ümmetimin en büyük afeti, dünyaya, paraya gönül vermektir. İyi yolda harcayan hariç, mal toplayanın çoğunda hayır yoktur.) [Deylemi]

(Kişi yaşlandıkça iki şeyi gençleşir: Uzun yaşama arzusu ve mal sevgisi.) [Buhari]

(Paranın kuluna lanet olsun, paraya tapan helak olur.) [Tirmizi]


Kur'an ayetlerine baktığımızda da fakirliği övmekten daha çok verilen mallardan infak etmek tavsiye ediliyor. Mallarını infak edenler bir ayette övülüyor, infak etmeyip biriktirenler ise kötüleniyor.Kur'anın bir çok yerinde Hz.Ebu Bekir'in ve Hz. Osman'ın veya zengin müslümanların mallarını Allah yolunda harcamaları devamlı övülmekte ve cennet müjdelenmektedir.

Şimdi sonuca gelecek olursak,
Ne zenginlik övülecek bir durumdur, ne de fakirlik övülecek bir durumdur.
Zengin için övülen durum; Allah'ın verdiği malı bir emanet olarak kabul edip, onları hayır işlerde, Allah yolunda infak etmesidir.Mal sevgisini kendine put haline getirmemesidir.Kendisine bahşedilen zenginliği bir imtihan vesilesi kabul edip o malı en güzel şekilde harcamalıdır. İhtiyaç sahiplerine dağıtmasıdır.
Yerilen zenginlik ise;kişiye bahşedilen zenginliği bir imtihan kabul etmeyip, heva ve hevesine göre harcamasıdır.Dünya hırsının ve mal çoğaltma yarışının gözünü kör etmesidir.Malı "ben kazandım, tırnaklarımla kazanarak bu malı elde ettim" diyerek kendini müstağni kılmasıdır. Ayrıca ihtiyaç sahiplerine yardım ve infak etmemesidir. Malı , zenginliği bir üstünlük sayması ve putlaştırmasıdır. İnsanlara yukarıdan bakması, kibirli olması ve şatafatlı bir hayat yaşayarak israfı ilke edinmiş bir hayat yaşamaktır. Bu tür zenginlik ayet ve hadislerde kötülenen bir zenginliktir.

Fakirlik için övülen durum; fakirliği bir imtihan vesilesi saymak ve fakirliği onu Allah'a daha çok yaklaştırmasıdır.Fakir olabilir ama gönlü zengin olmalıdır. Fakirliği Allah'a, topluma, insanlara isyan haline getirmemelidir. Fakirlik kişideki dünya sevgisini, dünyaya olan hırsını azaltmaya vesile olduğunda övülen bir durumdur.
Fakirlik için yerilen durum ise fakirliğin kişiyi Allah'a isyan haline getirmesidir. "Niçin beni fakir kıldın, fakirliğin gözü kör olsun, lanet olsun bu fakir yaşantıma, Allah zenginlerin belasını versin" gibi isyankar tutumlar içine girmek insanı küfre kadar götürmeye vesile olan sözlerdir.

İnsan ister fakir olsun ister zengin olsun, her durumda da müslüman olmak , müslümanca yaşamak ve müslümanca ölmek zorundadır. Şunu da unutamak lazım ki "Veren el alan elden üstündür"