[Hasan Akcay]

Merhaba.

Tarikatin merkezine gittim. Niyetim ikna olursam tarikate girmek. Dört gün orda kaldim. Dün evime döndüm. Onu anlatmaya calisacagim, Allah isterse.

Camide aksam namazi kilinacak. Tarikatin, herkesin "Gavs hazretleri" dedigi, mürsidi bekleniyor. En öne oturursam onu daha iyi görebilirim. Cami görevlileri, orda calisan bir tanidigin ricasi üzerine, en önde bir yere oturmama izin verdiler. Allah razi olsun.

Mürsidin geldigini cerbezeye kapilanlarin seslerinden anladim. Birisi sarsila sarsila basini sallayip "Hayyyy! Hayyyy! Hayyy!" diye bagiriyor; bir baskasi: "Baba! Ba! Muccuk! Baba! Ba! Muccuk! Baba! Ba! Muccuk!" O muccuklar her halde öpücük. Adam hayalinde gavs hazretlerinin elini öpüyor. Bir baskasi: "Resuuul! Rab! Resuuul! Rab!"*

Mürsid iceri girdi. Cemaat gürrrr diye ayaga kalkti. Cerbezeli haykirislar cogaldi. Ama mürsit orali degil. Duymuyor, görmüyor** gibi dogru önüne bakarak yürüyor.

Mihraba ulasti. Durdu. Dönüp yüzünü cemaate cevirdi. Ak top sakalli, nur yüzlü, kilosuz. Elinde, orkestra sefinin cubugu gibi uzun bir misvak cubugu.



Yanindaki görevliye talimat verir gibi bir seyler söyledi. Ön safa bakti. Sanki kaslari catik. Uyariyor muydu? Herkes ayagim cizgide mi diye bakti; hizaya geldi.

Gavs hazretleri o misfak cubuguyla, cematine göstere göstere, dislerini fircaladi. Sonra kibleye döndü.

__________________________________

*Sonradan birine bunu sordum: Gavs hazretleri o sofiye göre resul müdür, Rab midir? "Hayir," dedi. "Gavs hazretleri Allah resulunun soyundan ya, onu kastediyor."

**Tanidigim dosta sonra bunu söyledim. "O duymaz; görmez" dedi; "Cünkü önünde Allah'in elcisi yürüyor. Gavsimiz ona odaklanmistir."


************************************************** ***************


Gavs hazretleri aksam namazinin farzindan önce dualar etti. Sonunda "âmin!" dedi; biz de "Âmiiiin!" dedik.

Iftitah tekbiri getirdi ama konusurken Prof Hatemî'nin yaptigi gibi her bir hecenin üstünde uzun uzun durarak: Al-laaaaaaaah-u-ek-beeeeeeer.

Besmeleyi sessiz degil iftitah tekbiri getirirken yaptigi gibi sesli ve yine her bir hecenin üstünde durarak tadini cikara cikara söyledi: Bi-is-mil-laaa-hir-rah maaan-ir-ra-hiiiim.

Ve Fatiha: El-hamd-ü-lil-laaa-hi-rub (Bana rub diyor gibi geldi)-bil-â-le-miiin... Er-rah-maaan-ir-ra-hiiiim. Mâaaa-liiiii-kiiii-yevm-iddiiiin...

Sonra Mâun sûresi. Onu hizli okudu. O kadar hizli ki ben yetisip anlayamadim.

Övgü Allah'a, namazda okunan kisa sûreleri anlayacak kadar Arapcam var. Ama orda sabah namazindan sonra bir de Mülk sûresi okunuyor. Onu anlayabilmem icin okunana tam olarak odaklanmak zorundayim.

Bunu yapamadim. Cünkü cerbezeye kapilan bazi kimselerin cikardigi "Hayyyy! Hayyyyy! hayyyy!" sesleri, bazilarinin uluyup viyaklamalari ona odaklanmami, hattâ okunani duymami engelledi.

Bunlar her halde akil hastasidir, diye düsündüm. Icimden su gecti: Gavs hazretlerinin yerinde ben olsam kıraati derhal keser ve söyle derim:

Ey cemaat! Burasi Allah'in evi. Allah'in evinde Kuran okunurken yalnizca Allah'i düsünmeniz, beni yok saymaniz gerekir.

Arkadaslar! Ben de sizin gibi bir insanim. Beni yüceltmek ugruna sizden farkli bi yaratikmisim gibi DISLIYORSUNUZ. Hakarettir bu yaptiginiz.

Simdi yaniniza geliyorum. Araniza oturacagim ve Kuran'i sizin oldugunuz yerde dinleyecegim. Beni Rabbimle bas basa birakin. Siz de Rabbinizle bas basa kalin...

Sevgi ile,
Hasan Akcay