[El-Ensar]

Nasların, hakkında başka bir nas olmadığı zaman zahirine hamledip ona göre amel etmek cumhurun üzerinde ittifak ettiği bir meseledir. Bizim, Maide 44 ayeti hakkında da cumhur ulemanın yaptığı gibi ayette geçen küfür kelimesini zahirine hamledip muhatabı hakkında kafir hükmü vermemiz lazım gelir.

İmam Şevkani rahimehullah dedi ki; “ İyi bil ki vacip olan şeri delilin zahirine ittiba edip onunla amel etmektir. Çünkü sahabe delillerin zahiri ile amel etmeye icma etmişlerdir.” (İrşadul Fuhul 263)

Yine İmam Şevkani rahimehullah dedi ki; “ Bir şeyde haber zahir olur, Ravinin biri de o lafzı zahirinden sahabeden yaptığı rivayetle zahirinden başkasına hamleder ise, ve bu bazen lafzı zahirinden sarf etmek ile olurken, bazen vacipliği mendupluğa sarf etmek ile olur yada haramlığı kerahiyete sarf etmek ile ki bunun zahirinden sarf edileceğine dair bir nas gelmedi ise usulculerin cumhuru zahirine göre amel edileceğine hükmederler. Sadece sahabenin sözü veya sahabenin fiili ile bunu zahirinden sarf etmezler. İşte bu hakkın kendisidir. Çünkü biz onun rivayeti ile ibadet ederiz görüşü ile değil.” (İrşadul Fuhul 229/230 )

İbnul Kayyim rahimehullah dedi ki; “ Vacip olan Allah ve resulünün sözlerinin manasını mükellefin zahirine hamletmesidir.” (İlamulMuvakkin 3/89)

Maide 44 ayetinde ki küfür kelimesini zahirine değil de mecazına hamletmek gerektiğini söyleyenlerin kendinlerine delil aldıkların İbn Abbas'ın "kufrun dune kufr" ve "bu onları küfre götüren bir küfür değildir" sözlerine daha sonra cevap vereceğim İnşaAllah...