[su damlası]

Hayat bir gün bitecek her insan için.. Bugün ne yaşadıysan kar yanına kalan. Dolu dolu yaşamayı bilmek gerek.. Acısıyla tatlısıyla geçer ömür belki ama giderken ardından güzel sözler bırakmak gerek. Pişman olmadan bir ömür sürmek gerek. Çünkü pişmanlık en büyük cehennem azabıdır dünyada insana. Sevdiklerimizin kıymetini bilmeli ve onlarla daha fazla vakit geçirmeliyiz.

Belki çok Polyanna gelecek yazılarım ama hayatın anlamı bu be. Evet bir takım hüzünler kederler kırgınlıklar olacak. Buda hayatın tadı tuzu değil mi ? Şu üç günlük dünya da ne kalacak ki yanımıza kar yaşadıklarımızdan başka? Geçirdiğimiz güzel anlardan başka ? Hangi gurur hangi kibir hangi onur buna engel ki söyle bana ? Değer mi sence şu üç günlük sonu belli olmayan dünyada bu denli şeyleri yaşayıp birbirini kırmaya.

Hayat bir film gibi belki ama unutma her filmin sonu mutlu bitmez çoğu zaman. Kısacık anın değerini bilmeli ve ona göre hareket etmeli insan. Sen ben o hepimiz. İnsan insan olduğu için değer görmeli. Parasına malına mülküne itibarına göre değil. Kalbine sevgisine ahlakına göre değer görmeli. Arkadaşlık dostluk cepteki para miktarına göre olmamalı. Ya da menfaat uğruna..

Hayat toz pembe değil belki ama kapkaranlık değil unutma. Güneş doğar en karanlık gecede bile hiç doğmaz dediğimiz anlarda. Söyle bana değer mi güneş doğmuyor diye küsüp sırt çevirmek dünyaya ?