[Esma_Nur]

-"İNSANLAR NE DER" SENDROMU-

İnsanların çoğu aslında ne için yaşadığını tam olarak bilmezler ya da bugüne kadar ne için yaşadığını/yaşaması gerektiğini kendilerine hiç sormamışlardır veya düşünmemişlerdir. Bu insanların çoğu da farkında değildir ama aslında “insanlar ne der?” için yaşamaktadırlar. Tüm başarılarını, kazançlarını, hayatlarını, mesleklerini, akla gelebilecek tüm sosyal faaliyetlerini aslında “insanlar ne der?” için yapmaktadırlar. Korkum o ki, bazıları ibadetlerini bile “insanlar ne der?” için yapmaktalar.

“Üniversite sınavını kazanamazsam insanlar bana ne der?”, “İşsiz kalırsam insanlar ne der?”, “Şunu yaparsam insanlar ne der?”, “bunu yapmazsam insanlar ne der?”, “Falancanın oğlu/kızı şunu yapmış bizim ki ne yapıyor insanlar bize ne der şimdi?,vs…

Aslında ben çok üzülüyorum bu tiplere… Hayatlarının en önemli meselelerini dahi kendileri seçemez onlar. Hatta kendi eşlerini bile seçemezler bazen “olur mu oğlum/kızım falanca ile evlenirsen insanlar bize ne der?”.

Bir kâbus gibi bir ömür yakanıza yapışmış ve her alanda sizi sınırlayan hatta kimi zaman delirtip, çılgına çeviren bir tılsım gibi ölene dek peşinizi bırakmayan belanızdır bu söz, farkında değil misiniz? Peki ya memnun musunuz bu beladan? Aklınızı kullanma vakti daha gelmedi mi? Daha ne zamana kadar dayanabileceksiniz bu lanete. Şuna emin ol ki bu esaretten kurtulmak istiyorsanız: insanların ne dediğine değil, Allah’ın ne dediğine bakmak zorundasınız.

Cuma’ya gitmezsem “insanlar ne der?”, orucu tutmazsam “insanlar ne der?”, başımı örtmezsem yada örtersem “insanlar ne der?”, Şimdi “namaz kılmalıyım” dersem “arkadaşlarım bana ne der” ya da “patronum/amirim/komutanım bana ne der?”, vs...
Yani biz ibadetleri/kulluğu “insanlar ne der?” diye mi yoksa “Allah ne der” diye mi yapıyoruz ya da yapmıyoruz? Ne yani Allah’ın ne dediği umurumuzda bile değil “insanlar ne der?” diye mi düşünüyoruz? Sizce de bu durumda bir terslik/saçmalık yok mu?

Her insan aslında bir amaç uğrunda yaşar ya da birisi ve ya birileri için yaşar. Herkesin kendince doğru gördüğü bir yaratılış ya da bir hayat amacı vardır. Herkesin hayatı bir uğurda akıp gider. Peki ya sizin hayatınız? Hiç sordunuz mu kendinize “sahi ben ne için yaşıyorum?” diye.

Ne için yaratıldığımızı hepimiz biliyoruz tabi ki de… Sahi bilmeyen var mı hala Zariyat Sûresi’nin 56. Ayetini? “Ben, insanları ve cinleri (görünür veya görünmez tüm iradeli varlıkları) ancak bana kulluk etsinler diye yarattım.”

Herkes biliyor aslında ne için yaratıldığını, kim için yaşaması gerektiğini. Yani sıkıntı bilgi de falan değil! Aslında tüm sorun inançta. Hepimiz biliyoruz fakat kaçımız gerçekten buna inanıyoruz? Gerçekten hayatımız Allah’a kullukla mı tükeniyor? Yoksa “insanlar ne der?”le mi?

Yoksa bizim kendimize uygun gördüğümüz yaşam gayemiz Allah’ın bizim için takdir ettiğinden farklı mı? Bunları neden hiç düşünmeyiz ki sevgili dostlar?

Ben buna “insanlar ne der?” sendromu adını veriyorum. Bu hastalık insanın hem dünya hayatını hem de ahiret hayatını mahvediyor ve hayatı yaşanılamaz hale getiriyor. Yani dünyanızı ve ahiretinizi cehenneme çevirmek istemiyorsanız eğer, sizi kendi kurtuluş mücadelenize davet ediyorum. İnsanların ne dediğine değil, Allah ne diyeceğini düşünmeye davet ediyorum.

Rabbim bizlere şuur versin, bilinç versin, bizleri düşünen, akleden, ibret alan kullarından olmayı nasip etsin. Vesselam…

-Yusuf ALTUNOK-