[Esma_Nur]

Ölmeden Önce Babamızı Bir Kez Daha Hatırlayalım; dua edelim her gün onları arayalım ve hatırlarını soralım. Aramamızdan bıksınlar, ama gizliden gizliye sevinsinler, çocuklar gibi mutlu olsunlar ama olduklarını bizden gizlesinler, naz yapsınlar.

Biz hep ölen babalarımızdan bahsediyor, ölmüş babalarımızın ne iyi baba olduklarını söylüyoruz. Halbu ki, sağken, bizim yanımızda yaşarken, onlara gereken değeri vermeliydik. Babaları veya diğer yakınları öldüklerinde "başın sağolsun" diyip taziye bile vermeliydik, üzüldüklerinde teselli, sevindiklerinden sevinçlerine ortak olmalıydık, onlara bir arkadaş, onları şefkatle kucaklayan bir evlat, çilelerine şahit bir eş olmalıydık.

Yaşlandıklarında onlarında sevgiye ve şefkate ihtiyaçları vardı. Şimdi onlar parasız, işsiz, dişsiz ve belkide altlarına kaçırıyorlar, tıpkı bizim bebekliğimiz gibi. Onlar bize yıllarca hiç usanmadan baktılar, bizi hiç bir yerde yarı yolda bırakmadılar, hep elimizi uzattığımız yakınlıkta durdular.

Şimdi sıra bizde. Sessiz bir "öf" bile demeden babalarımıza, annelerimize evlatlık yapma sırasındayız, şimdi sıra bizde, evlatlarımızdan görmek istediğimiz muameleyi sergilemeliyiz onlara. Alınlarında ki ve ellerinde ki her kırışlık bizelere ait bir çilenin sıkıntının hatırası.

Eğer vefat ettilerse, bari dua edelim, "ALLAH' ım onlar bize nasıl güzel muamele yaptılar, bize baktılar ve bizi büyüttülerse, sende onlara miliyonlarca güzellik ve iyilikle onlara muamele et. Onları affet, Onlara ve bize merhamet et. Amin. Amin. Amin."

ALINTI